uit het Licht 2
uit het Licht 2
Dit is niet gering. Vastbeslotenheid op deze weg is het enige wat u verder brengen kan. Het is helemaal niet gemakkelijk, noch iets oppervlakkigs. Maar ook niet van een wrange en duistere diepzinnigheid of treurigheid over het lot van u zelf en uw medemensen. Ge zult met treurigheid en droefenis het menselijk drama niet verlichten kunnen, noch met boosheid de boosheid der wereld verminderen. De weg tot het licht van uw afkomst is een zeer blijmoedige weg ook al wordt deze blijheid op de proef gesteld en zal soms de duisternis almachtig schijnen. Ge behoeft u voor tranen niet te generen maar u behoeft u er ook niet over te verwonderen als zij achteraf vreugdetranen worden. Indien ge uit een afgrond omhoog klimt - en het is best mogelijk dat er voor menigeen helemaal geen afgrond meer is - zult ge toch eindelijk het zigzagpad van het gebergte bestijgen dat u naar de top voert. Dwz de bron van het licht is als top onbereikbaar, maar gaande tot het licht zult ge tot lichtgestalte worden. Ge zult worden wat ge zijt. Het zal een tocht zijn naar zelfontdekking en ge zult zeer verwonderd zijn wat ge beleefd. Het is niet een avontuur ofschoon sommige mensen het wel zo zullen noemen; het is een ontdekkingsreis. En toch voert de weg door het dagelijkse leven en niemand weet werkelijk iets van u. Deze dingen kan men alleen weten als men ze zelf beleeft en dan is daarin een stil herkennen als van een wonder.
Vastbeslotenheid, ja, een eigenaardige doorzettende koppigheid, een steeds weer terug keren op uw punt van uitgang, het nooit opgeven en geconfronteerd willen worden met de moeilijkste opgave van het leven, waarin uw trouw, uw geloof, uw wil en al het verworvene op de proef gesteld wordt. Want het licht van uw afkomst is een onsterfelijk licht en de lichtgeborene is een onsterfelijke gestalte. Dit betekent letterlijk dat u door de dood heengeleid wordt. Schrikt u niet. Indien ge uw onvergankelijke engel de hand wilt reiken is dat over de afgrond van de dood. De afgrond waarin u gevallen bent en waar de mensen in vertoeven. Zij hebben zich - voor zover dat mogelijk is - behaaglijk ingericht en leven in die behaaglijkheid zeer zelfvoldaan. Zij bezien alles met het lichtje van hun verstand dat in wezen wel ontleend is aan het licht van hun afkomst en ze zijn als kinderen zo blij met alles wat ze hebben en krijgen kunnen. Het licht van uw afkomst kunt ge nooit krijgen noch hebben. Of u moest ontdekken dat wat ge onvervreemdbaar bezit dat is wat ge zijt. O ja, de mensen leven in een ondergrondse woning zoals Plato ons dat eens heeft beschreven en wat zij als werkelijkheden menen te zien zijn slechts schaduwen. Daarom vastbesloten de afgrond uit te klimmen naar de weg die zigzag gaat, waardoor je wel eens denkt: ik schiet niets op, want daar heb je weer het bekende punt van toen. Stil maar, ga maar door in het dagelijkse leven.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=E084M2FV
Dit is niet gering. Vastbeslotenheid op deze weg is het enige wat u verder brengen kan. Het is helemaal niet gemakkelijk, noch iets oppervlakkigs. Maar ook niet van een wrange en duistere diepzinnigheid of treurigheid over het lot van u zelf en uw medemensen. Ge zult met treurigheid en droefenis het menselijk drama niet verlichten kunnen, noch met boosheid de boosheid der wereld verminderen. De weg tot het licht van uw afkomst is een zeer blijmoedige weg ook al wordt deze blijheid op de proef gesteld en zal soms de duisternis almachtig schijnen. Ge behoeft u voor tranen niet te generen maar u behoeft u er ook niet over te verwonderen als zij achteraf vreugdetranen worden. Indien ge uit een afgrond omhoog klimt - en het is best mogelijk dat er voor menigeen helemaal geen afgrond meer is - zult ge toch eindelijk het zigzagpad van het gebergte bestijgen dat u naar de top voert. Dwz de bron van het licht is als top onbereikbaar, maar gaande tot het licht zult ge tot lichtgestalte worden. Ge zult worden wat ge zijt. Het zal een tocht zijn naar zelfontdekking en ge zult zeer verwonderd zijn wat ge beleefd. Het is niet een avontuur ofschoon sommige mensen het wel zo zullen noemen; het is een ontdekkingsreis. En toch voert de weg door het dagelijkse leven en niemand weet werkelijk iets van u. Deze dingen kan men alleen weten als men ze zelf beleeft en dan is daarin een stil herkennen als van een wonder.
Vastbeslotenheid, ja, een eigenaardige doorzettende koppigheid, een steeds weer terug keren op uw punt van uitgang, het nooit opgeven en geconfronteerd willen worden met de moeilijkste opgave van het leven, waarin uw trouw, uw geloof, uw wil en al het verworvene op de proef gesteld wordt. Want het licht van uw afkomst is een onsterfelijk licht en de lichtgeborene is een onsterfelijke gestalte. Dit betekent letterlijk dat u door de dood heengeleid wordt. Schrikt u niet. Indien ge uw onvergankelijke engel de hand wilt reiken is dat over de afgrond van de dood. De afgrond waarin u gevallen bent en waar de mensen in vertoeven. Zij hebben zich - voor zover dat mogelijk is - behaaglijk ingericht en leven in die behaaglijkheid zeer zelfvoldaan. Zij bezien alles met het lichtje van hun verstand dat in wezen wel ontleend is aan het licht van hun afkomst en ze zijn als kinderen zo blij met alles wat ze hebben en krijgen kunnen. Het licht van uw afkomst kunt ge nooit krijgen noch hebben. Of u moest ontdekken dat wat ge onvervreemdbaar bezit dat is wat ge zijt. O ja, de mensen leven in een ondergrondse woning zoals Plato ons dat eens heeft beschreven en wat zij als werkelijkheden menen te zien zijn slechts schaduwen. Daarom vastbesloten de afgrond uit te klimmen naar de weg die zigzag gaat, waardoor je wel eens denkt: ik schiet niets op, want daar heb je weer het bekende punt van toen. Stil maar, ga maar door in het dagelijkse leven.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=E084M2FV
Reacties