sterven en Opstanding

Twee zullen rusten op een bed: de een zal sterven, de ander zal leven.

Het is een merkwaardige tekst die we ook in Lukas aantreffen en aanleiding is tot vele theologische speculaties. Zij doet denken aan de uitverkorenheid waardoor de ene wel en de andere niet aangenomen wordt. Maar het gaat immers helemaal niet om aangenomen te worden. Iemand die zijn leven wil verliezen kijkt niet uit naar het leven dat hij zal vinden en het zal hem dan ook geheel onverschillig zijn of hij wel of niet aangenomen wordt. Maar tenslotte staat er dit ook niet. We kunnen ons eigenlijk alleen maar vragen: wie zijn die twee? Als de mens twee is en nog niet één, wordt het duidelijker. Want er is geen twijfel aan: hij bestaat uit een sterfelijk en onsterfelijk deel. Het animaal aardse leven dat zo gehecht is aan het lichaam en zich voor dat lichaam zelve houdt, zal sterven. De schone organische orde van het lichaam zal zich in de dood ontbinden. Er is, hoe dan ook, geen tegenhouden aan. Maar het onsterfelijk deel zal leven.

Alleen indien een mens zich niet zijn onsterfelijk deel bewust is, komt hij er niet zoveel verder mee. Hij zal, zelfs op zijn bed, zich bewust moeten worden van dat wat niet sterven kan. Hij zal, misschien juist in zijn bed, de gewaarwording moeten krijgen dat er iets blijvends is dat niet uitgeblust wordt door de nacht, noch door het werk dat hij verricht en waarin zich aankondigt wat van hem zelf is. Deze kracht van het Zelf, hoe gering en teder ze zich aanvankelijk ook voordoet, kan uitgroeien tot een groot aldoordringend dynamisch vermogen dat de uitwerkingssfeer van het eigen krachtveld bepaalt en waarvan het kenmerk licht en verlichting is. Want in het begin van deze waarneming is de gevoelsgewaarwording heel fijn en vreemd, zelfs zeer ongewoon zodat de mens zich daarover verwondert. Zijn sterfelijk lichaam kan daaraan alleen maar deel hebben als weerspiegeling alsof dit lichtfluïdum in en door zijn zenuwbanen weerkaatst kan worden. Daarom wordt dan ook het 'rusten' aanbevolen.
Het is te begrijpen dat zich heel stellig in die innerlijke staat de gewaarwording voordoet van wat vergankelijk en wat onvergankelijk is, wat blijvend is en wat zich niet kan handhaven. In deze uitspraak van Jezus worden we geconfronteerd met: wat kiest u, het sterfelijk of het onsterfelijk deel. Immers 'de een zal sterven, de ander zal leven'. In de vrijheid tot keuze ligt uw eigen uitverkorenheid. Als het ons aanspreekt zeggen we ja; doet het dat niet dan zeggen we niets of nee.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=CKEPN4H6