15-7-42 over bidden

Ik ga een weg en ik word geleid op die weg. Ik vind steeds m'n herinnering weer terug en weet dan weer beter dan ooit hoe ik handelen moet. Niet hoe ik handelen moet, maar dat ik het voor iedere gelegenheid wel weer weten zal. Als ik bid, bid ik nooit voor mezelf, altijd voor anderen of ik houd een dolzinnige of kinderlijke of doodernstige dialoog met dat allerdiepste in me, dat ik gemakshalve God noem. Voor jezelf om iets bidden vind ik zo kinderachtig, ik weet het niet. Ik moet hem (S.) morgen toch eens vragen of hij wel eens voor zichzelf bidt, dan bid ik toch eigenlijk ook voor mezelf. Voor een ander te bidden dat het hem goed moge gaan vind ik ook kinderachtig, men kan alleen bidden dat een ander de kracht zal hebben om ook het moeilijke te dragen. En als men voor iemand bidt, stuurt men hem iets van zijn eigen kracht.

Etty Hillesum

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE