22-7-42 gaan met God

God geef me kracht, niet alleen geestelijke, ook lichamelijke. Ik ben wel erg moe vandaag, door mijn hele lichaam en heb niet veel moed voor het werk van deze dag. Ik geloof niet erg aan dat werk (soort kantoorbaantje), als het lang zou doorgaan zou ik geloof ik helemaal murw en geresigneerd worden. Toch ben ik er dankbaar voor dat je me niet aan dit rustige bureau hebt laten zitten, maar me midden in het lijden en in de zorgen van deze tijd hebt gesteld. Het zou geen kunst zijn om een idylle met jou te hebben in een beschutte studeerkamer, maar nu gaat het erom dat ik je onbeschadigd met me meedraag en dat ik je door alles heen trouw blijf, zoals ik je beloofd heb.

Als ik zo door de straten ga heb ik veel na te denken over jouw wereld, nadenken kun je het eigenlijk niet noemen, het is meer een trachten te doorgronden met een nieuw zintuig. Men moet deze tijd ook kunnen begrijpen als men de mensen begrijpt, hij komt immers uit ons mensen voort. En hij is er toch zoals hij er is en dus moet hij ook begrepen kunnen worden, hoe verbijsterd men er ook af en toe tegenover staat. Ik ga ergens m'n innerlijke weg, die steeds eenvoudiger en ongecompliceerder wordt, maar die toch geplaveid is met goedmoedigheid en vertrouwen.

Etty Hillesum