Universele Liefde

Geweldig he, er is iets in ons en om ons, dat wat alles doorstraalt wat puur Liefde is. Echt puur Liefde.
En die pure Liefde kunnen wij worden, daarmee kunnen wij één worden als we ons voor dit proces, dit omzettingsproces van sterven en geboren worden openstellen. Het proces van ondergaan en opstaan, van verdwijnen en verschijnen, van leeggemaakt worden en weer gevuld, vervuld worden.
Het is was en zal altijd Zijn.
Geen tijdelijke illusie maar Eeuwige Waarheid.
Met deze Waarheid zullen en kunnen wij versmelten als dit ons diepste verlangen is.
Deze Liefde wil door ons heen de wereld instromen, en alles bevruchten wat van deze wereld is. Zo kan waarlijk het paradijs terug op aarde komen.
In deze Liefde zijn we één zijn we verbonden. Deze Liefde is universeel, kijkt niet naar nationaliteiten of kleurtjes, zelfs uiteindelijk niet naar familie of kennissen of vrienden/vriendinnen. Deze Liefde heeft alles en iedereen lief.
In deze Liefde zal uiteindelijk alles oplossen, waar we ons dan ook over drukmaken in t kader van de tijd. Alles zal hierin tot stilte worden, verstillen. Waarlijke pure vrede en harmonie in dit Zijn.

Maar voordat t zo is, kan deze Liefde heel erg confronteren, want het ego is doodsbang voor deze versmelting. Het wil zich zo graag verschansen in die nationaliteiten in die cultuur in die godsdienst in dat kleurtje in die familie, bij die vrienden, bij die club. Daar voelt t zich veilig. Het wil geen universeel mens worden. Het wil niet opgaan in de eenheid. Het wil n eilandje blijven, gescheiden. Het wil vechten, verdedigen, discussiëren. Het wil vechten voor zijn stukje terratorium wat het schijnbaar verovert heeft. Het wil dit niet prijsgeven.
Dus in dit proces kan de Liefde dan fiks branden, en doet pijn, kan heel veel pijn doen. Totdat alles weggebrand is, opgelost is. Totdat het ego verdwenen is en de persoonlijkheid een zuivere uitdrukking geworden is van de Liefde, er geen verschil meer is, alles weer een is.

De Liefde wil uiteindelijk alles bevruchten, weer tot eenheid brengen.
Niet vanuit ego-belangen of iets missen of bewijzen of wat voor ego-motief dan ook, maar het is uiteindelijk de enige drijfkracht van de Liefde. De enige zin van de Liefde die deze wereld ingestroomd is en in alles is.
Daar draait het hele spel om op aarde om uiteindelijk weer ontvankelijk te worden voor deze Liefde. Vaak na vele slagen van het lot, intense pijn en verwarring zodat er misschien openheid komt voor, een aanraking mogelijk is met deze Liefde.
Maar de Liefde heeft een Eeuwig geduld, zal niks forceren.
Dus overal waar deze Liefde in een mens waarlijk vrijgemaakt is, zich heeft kunnen openbaren zal alles geheel harmonieus en stromend zich ontvouwen en tot uitdrukking komen. In een afgestemd zijn op dat leven. Het peilen van de mogelijkheden, de oproepende kracht die er is, de ontvankelijkheid die er is. Of de Liefde waarlijk ontvangen kan worden, of de Liefde die kansen geeft, aanreikingen doet en weer loslaat.

Alles draait om de uiteindelijk eenwording en versmelting.
Hoeveel levens het ook duurt. In de Liefde is geen tijd, maar uiteindelijk voor alles de juiste tijd en het juiste moment.
Eindeloze stadia van ont-wikkeling en levensmogelijkheden.
Iedereen onderweg hierin.
Uiteindelijk zullen we Zien, uiteindelijk zullen we Weten.



Kagib

En de uitgesproken woorden