30-8-61 Zien/nederigheid

Het was een rustige, heldere avond en de bergen waren dichterbij dan ooit.
De rivier was kalm, er waren niet zoveel rotsen en het water stroomde snel. Je zou moeten rennen om het bij te houden. In de lucht hing de geur van pasgemaaid gras, in een land dat welvarend en tevreden was.

Wat zijn er weinig mensen die de bergen of een wolk echt zien.
Ze kijken, ze maken een paar opmerkingen en ze lopen door. Woorden, gebaren, emoties staan werkelijk zien in de weg. Aan bomen of bloemen wordt een naam gegeven, ze worden ergens bij ingedeeld en daarmee uit.
Om werkelijk te zien moet er nederigheid zijn, waarvan de essentie onschuld is.
Er is daar die berg, met die avondzon erop; om die voor de eerste keer te zien, te zien alsof hij nooit eerder was gezien, te zien met argeloosheid, met ogen die gewassen zijn in de leegte, die niet gewond zijn door kennis - dat zien is een zeldzame ervaring. Een nederigheid die nooit door trots of ijdelheid is aangetast.

Bij die bepaalde gebeurtenissen op die morgen was er dat zien, zoals bij de bergtop in de avondzon. De totaliteit van je hele wezen was aanwezig en niet in een toestand van nood, conflict en keuze.

Krishnamurti

Reacties

piet stuitje zei…
"Om werkelijk te zien moet er nederigheid zijn, waarvan de essentie onschuld is."

De geur van pasgemaaid gras...is in mijn ervaring ook van wezenlijke waarde,alhoewel ik van half mei tot circa eind juli daarin nogal belemmerd word door hooikoorts!
Kagib zei…
Hihihi ja das dan weer lastig die hooikoorts Piet.

Moet eerlijk zeggen geur is voor mij wat minder op de voorgrond in mijn leven speelt kleine rol. Moet ik t ook echt opsnuiven.

Wolken zijn nu wel fantastisch, je hoeft niks meer te doen zou hier heel de dag uit t raam kunnen kijken wolken kijken hihihi nouja vandaag minder. Maar ja er willen ook nog andere dingen gebeuren hihihi Die doe ik ook graag hoor.b :)))

lieve warme groet Kagib

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE