15-9-61 aandacht

Het was een heerlijke avond, de hemel was helder en ondanks het licht van de stad waren de sterren stralend. Hoewel de toren van alle kanten door schijnwerpers werd belicht, kon je de verre horizon zien en in de diepte waren er plekjes licht op de rivier; al klonk er het eeuwigdurende geraas van het verkeer, toch was het een vredige avond.

Meditatie kwam over je als een golf die over het zand spoelt. Naarmate ze in beweging kwam werd alles erin opgenomen, de sterren, het lawaai, de rust en de watervlakte.
Maar er was geen mediterende; de mediterende, de waarnemer, moet verdwijnen wil meditatie zich kunnen voordoen.
Het was heel vroeg in de morgen. Het geraas van de stad was gekalmeerd en op dat uur waren er in geen enkel raam lichten; er stond een aangename, koele bries.

In totale aandacht vindt geen ervaren plaats. Bij gebrek aan aandacht wel; het is deze onoplettendheid die ervaringen verzamelt, herinneringen vermenigvuldigt en muren van verzet optrekt; het is dit gebrek aan aandacht, dat de egocentrische activiteiten opbouwt. Onoplettendheid betekent concentratie, die uitsluiting, afscheiding betekent; concentratie kent afleiding en het eindeloze conflict van beheersing en discipline. In de toestand van onoplettendheid is iedere reactie op onverschillig welke uitdaging ook ontoereikend; deze ontoereikendheid betekent ervaring. Ervaring leidt tot ongevoeligheid; ze stompt het mechanisme van het denken af, verstevigt de wanden van het geheugen, zodat gewoonte en routine de norm worden. Ervaring en gebrek aan aandacht werken niet bevrijdend. Gebrek aan aandacht betekent langzaam verval.


Bij totale aandacht is er geen ervaren, is er geen middelpunt dat ervaart, noch een omtrek waarbinnen ervaring kan plaatsvinden.
Aandacht is geen concentratie, die vernauwt en beperkt. Totale aandacht sluit in, nooit uit. Oppervlakkige aandacht is gebrek aan aandacht; volkomen aandacht omvat het oppervlakkige en het verborgene, het verleden en zijn invloed op het heden dat zich naar de toekomst toe beweegt. Alle bewustzijn is partieel, begrensd; de totale aandacht echter omvat het bewustzijn met zijn beperkingen en is dus in staat om grenzen neer te halen en beperkingen op te heffen.

Wat leidt tot volkomen aandacht?
Geen enkele methode of systeem doet dit. Volkomen aandacht is geen resultaat, evenmin als Liefde dat is; ze kan niet worden teweeggebracht, ze kan door geen enkele handeling tot stand worden gebracht.
Wat onwaar is moet verworpen worden, niet omdat al bekend is wat waar is; als we wisten wat waar was, zou het onware niet bestaan. Het ware is niet het tegendeel van het onware; Liefde is niet het tegendeel van haat.
Het onware als onwaar zien, het ware als waar en het ware in het onware, is niet het product van vergelijking. Het onware als onwaar zien is aandacht. Het onware kan niet als onwaar worden gezien zolang er meningen, oordelen, evaluaties, gehechtheden e.d. zijn, die voortvloeien uit niet-oplettendheid. Het doorzien van het hele samenstel van onoplettendheid is volkomen aandacht. Een aandachtige geest is een ontledigde geest.


Krishnamurti