26-1-62 Zien
Aandacht is zien.
Zien is een kunst, net als luisteren. Maar er wordt nauwelijks geluisterd of gezien. Iedereen heeft het zo druk, iedereen is zo bezig met de dingen die gedaan moeten worden, met zijn pleziertjes, zijn problemen en zijn verdriet. Ze hebben niet de tijd om iets te zien.
Maar zien is niet een kwestie van tijd. Tijd is een belemmering voor zien en luisteren. Tijd is de ruimte waarin je ervaring opdoet en de ervaring brengt het verstand en het gevoel alleen maar in slaap. Het verstand neemt niets meer op en het gevoel heeft zich afgewend, dus wordt er niets gezien. Wil je kunnen zien dan moet de kennis in de boeken blijven en het verstand niet belasten. Kennis interpreteert, kiest, neemt een bepaalde kleur aan, geeft een mening, weegt af, bekritiseert, maakt keuzes en dan komt er niets van zien. Als het verstand zo overladen is en het gevoel zo afgestompt door verdriet, hoe zou je dan iets kunnen zien? wat je dan ziet is wat je zelf naar buiten brengt, je eigen verlangens, je eigen angsten, maar dat wat is zie je niet. Het gaat aan je voorbij, je bent verdwaald in je eigen beuzelarijen.
Maar als je echt ziet, echt luistert, is dat het wonder dat de grote verandering tot stand brengt, dat je verstand en je gevoel van het verleden heeft bevrijd. Je hoeft niets te doen, het denken kan dit wonder niet tot stand brengen, maar dan is dit zien, net als het luisteren, Liefde.
Je kunt dit niet bereiken door bepaalde inspanningen, door iets zo afstompends als de een of andere discipline, door een of ander handeltje. Je moet leeg zijn om te kunnen zien, je moet tot rust zijn gekomen om te kunnen luisteren.
Krishnamurti
Zien is een kunst, net als luisteren. Maar er wordt nauwelijks geluisterd of gezien. Iedereen heeft het zo druk, iedereen is zo bezig met de dingen die gedaan moeten worden, met zijn pleziertjes, zijn problemen en zijn verdriet. Ze hebben niet de tijd om iets te zien.
Maar zien is niet een kwestie van tijd. Tijd is een belemmering voor zien en luisteren. Tijd is de ruimte waarin je ervaring opdoet en de ervaring brengt het verstand en het gevoel alleen maar in slaap. Het verstand neemt niets meer op en het gevoel heeft zich afgewend, dus wordt er niets gezien. Wil je kunnen zien dan moet de kennis in de boeken blijven en het verstand niet belasten. Kennis interpreteert, kiest, neemt een bepaalde kleur aan, geeft een mening, weegt af, bekritiseert, maakt keuzes en dan komt er niets van zien. Als het verstand zo overladen is en het gevoel zo afgestompt door verdriet, hoe zou je dan iets kunnen zien? wat je dan ziet is wat je zelf naar buiten brengt, je eigen verlangens, je eigen angsten, maar dat wat is zie je niet. Het gaat aan je voorbij, je bent verdwaald in je eigen beuzelarijen.
Maar als je echt ziet, echt luistert, is dat het wonder dat de grote verandering tot stand brengt, dat je verstand en je gevoel van het verleden heeft bevrijd. Je hoeft niets te doen, het denken kan dit wonder niet tot stand brengen, maar dan is dit zien, net als het luisteren, Liefde.
Je kunt dit niet bereiken door bepaalde inspanningen, door iets zo afstompends als de een of andere discipline, door een of ander handeltje. Je moet leeg zijn om te kunnen zien, je moet tot rust zijn gekomen om te kunnen luisteren.
Krishnamurti
Reacties
Gr Diana
lieve warme groet Kagib