scholing uit roman de Witte Dominicaan

Ik zou bang zijn om een kind zo rond te laten drijven als een schip zonder roer (de baron voedt Christoffel thuis op): ik geloof dat het móét stranden.
Alsof de meeste mensen niet in werkelijkheid stranden, riep de baron opgewonden uit. Is een mens misschien niet mislukt - gezien vanuit een hoger levensstandpunt - als hij, na zijn jeugd achter schoolvensters te hebben vertreurd, als hij laten wij zeggen rechtsgeleerde is geworden, trouwt om zijn zurigheid door kinderen te laten erven, dan ziek wordt en sterft? Gelooft gij, dat zijn ziel zich voor zulk een doel dat gecompliceerde toestel, menselijk lichaam genoemd, heeft toegeëigend?
Waar zou dat op uitlopen, als alle mensen zo dachten als gij? zei de kapelaan. Tot de gezegendste en schoonste toestand van het menselijke geslacht die men zich maar kan denken. Ieder zou anders opgroeien, niemand zou gelijk zijn aan anderen, iedereen zou een kristal zijn en in andere kleuren en vormen denken en voelen, zou anders liefhebben en anders haten. Het idee van gelijkheid van alle mensen met de vijand van alle bontheid en verscheidenheid zal Satan zelf, hebben uitgevonden.


Gustav Meyrink

Reacties

Walter zei…
De Witte Dominicaan leent zich prima voor korte stukjes.
Heel inzichtgevend!

Groetjezzzz met een Z ;-)
13 september 2012 om 11:56
Kagib zei…
Zeker waar Walter, komen er nog wel n aantal. En dan moet ik s kijken naar zijn laatste boek Engel van het Westelijk daar heb ik nog geen stukjes uit geselecteerd.

lieve warme groet Kagib
13 september 2012 om 13:40
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen