tijd en Eeuwigheid

Er wordt veel van je gevraagd, als je werkelijk het bevrijdingspad wil gaan.
Wat wil je?
Wat wil je werkelijk?
Dit ten diepste in jezelf proeven. Eerlijk ernaar kijken wat er dan naar boven komt.
Wat wil je, in al je handelen, in al je doen, in al je woorden, in al je stappen.
Wil je de eeuwigheid, of de tijd?
De Eeuwigheid is nu, de klare heldere lucht, maar wij zijn de wolken, wij zijn de wolken.
En achter de wolken is de Eeuwige zon.
Het is de bedoeling dat we oplossen, zodat we weer kunnen versmelten met de Eeuwigheid.
Dat oplossen is het zuiveren van t denken en het reinigen van het hart.
Het laten verdwijnen van alle denkbeelden, van alle beelden, zodat niets overblijft zodat je Alles hebt.

We zitten zo vol met zoveel.
En wat we hebben willen we behouden. Maar uiteindelijk hebben we niets en zal wat we denken te hebben vroeg of laat weer uit onze handen geslagen worden.
Maar als je Weet dat je niets hebt, heb je alles.
Als je opgelost bent, ben je weer een.
We staan zelf steeds tussen de Geest in. Daarom kunnen wij en de Geest nooit samenkomen.
Pas als wij verdwijnen, blijft de Geest over.
Wij zijn de illusie, de Geest is Waarheid.
En toch kun je gewoon leven, zonder gehecht te zijn, zonder jezelf op te blazen, belang te hechten aan dat wat je doet. Door jezelf hieraan een bepaalde betekenis te geven, of er afhankelijk van te zijn. Of door te doorzien waar dit wel gebeurd.
Alles is uiteindelijk hetzelfde, en alles is goed.
Het gaat slechts om de Stroom te volgen, in eenvoud, als een vanzelfsprekendheid. In onbevangenheid, in overgave, gewoon doen, gewoon doen.
Alles is voorbijgaand, vergaat weer tot stof, een zucht in de wind.
Wat we doen is niet belangrijk, slechts dat wat we zijn, en de mogelijkheid die er is.
In ons is.
Wat in potentie in ons is.
Dat dit vrijkomt, zich mag openbaren.
Dat we hier vrij toegang aan geven.


Kagib