sterven aleer te sterven

Is de ik-verlorenheid volkomen, dan gaat God in de mens in, niet ten dele, maar in zijn ganse volheid. Wanneer ik zo verstorven ben, dat ik in mijzelf en in alle dingen niets anders meer zie dan het ene, alomvattende en onvergankelijke Zijnde, dan heeft mijn ziel haar naam verloren en er blijft niets over dan het zuivere wezen Gods.
Bereikt de ziel het Licht Gods, dan slaat zij om in het niets van haar zelf - van haar eigen eindigheid zo ver verwijderd dat zij uit zichzelf in het geheel niet terug kan keren in haar eindige zelf. Daar vangt god met Zijn ongeworden wezensvolheid dit 'niets' van de ziel op en geeft haar Zelf houvast.
De ziel heeft het aangedurfd teniet te gaan, op eigen kracht kon zij niet herstellen, zo ver was zij in zichzelf verloren gegaan. Haar daarbij op te vangen, was gewoon Gods plicht.

In ieder geval is het zo: God moet werkzaam worden zodra Hij u bereid vindt. Want God kan niets leeg en onvervuld laten. In de natuur reeds kan God het niet meer toestaan dat iets leeg is. Zelfs wanneer het u voorkomt alsof gij Hem niet bespeurt en gij geheel en al ledig zijt, is dat toch niet het geval. Want zou er onder de hemel iets leegs zijn, dan zou de hemel het weer tot zich optrekken of zij boog omlaag om het met zichzelf te vervullen. God, de Heer der natuur, duldt niet dat er ook maar iets leeg zou zijn.
Daarom: staat stil en wankelt niet! Want God moet Zijn genade uitstorten in de ziel die in haar liefde zichzelf geheel en al aan het niet-zijn heeft overgegeven. Daarna verheft Hij de ziel in de aanschouwing van zijn Godheid.

Meester Eckhart

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen