sterven aleer te sterven
Is de ik-verlorenheid volkomen, dan gaat God in de mens in, niet ten dele, maar in zijn ganse volheid. Wanneer ik zo verstorven ben, dat ik in mijzelf en in alle dingen niets anders meer zie dan het ene, alomvattende en onvergankelijke Zijnde, dan heeft mijn ziel haar naam verloren en er blijft niets over dan het zuivere wezen Gods.
Bereikt de ziel het Licht Gods, dan slaat zij om in het niets van haar zelf - van haar eigen eindigheid zo ver verwijderd dat zij uit zichzelf in het geheel niet terug kan keren in haar eindige zelf. Daar vangt god met Zijn ongeworden wezensvolheid dit 'niets' van de ziel op en geeft haar Zelf houvast.
De ziel heeft het aangedurfd teniet te gaan, op eigen kracht kon zij niet herstellen, zo ver was zij in zichzelf verloren gegaan. Haar daarbij op te vangen, was gewoon Gods plicht.
In ieder geval is het zo: God moet werkzaam worden zodra Hij u bereid vindt. Want God kan niets leeg en onvervuld laten. In de natuur reeds kan God het niet meer toestaan dat iets leeg is. Zelfs wanneer het u voorkomt alsof gij Hem niet bespeurt en gij geheel en al ledig zijt, is dat toch niet het geval. Want zou er onder de hemel iets leegs zijn, dan zou de hemel het weer tot zich optrekken of zij boog omlaag om het met zichzelf te vervullen. God, de Heer der natuur, duldt niet dat er ook maar iets leeg zou zijn.
Daarom: staat stil en wankelt niet! Want God moet Zijn genade uitstorten in de ziel die in haar liefde zichzelf geheel en al aan het niet-zijn heeft overgegeven. Daarna verheft Hij de ziel in de aanschouwing van zijn Godheid.
Meester Eckhart
Bereikt de ziel het Licht Gods, dan slaat zij om in het niets van haar zelf - van haar eigen eindigheid zo ver verwijderd dat zij uit zichzelf in het geheel niet terug kan keren in haar eindige zelf. Daar vangt god met Zijn ongeworden wezensvolheid dit 'niets' van de ziel op en geeft haar Zelf houvast.
De ziel heeft het aangedurfd teniet te gaan, op eigen kracht kon zij niet herstellen, zo ver was zij in zichzelf verloren gegaan. Haar daarbij op te vangen, was gewoon Gods plicht.
In ieder geval is het zo: God moet werkzaam worden zodra Hij u bereid vindt. Want God kan niets leeg en onvervuld laten. In de natuur reeds kan God het niet meer toestaan dat iets leeg is. Zelfs wanneer het u voorkomt alsof gij Hem niet bespeurt en gij geheel en al ledig zijt, is dat toch niet het geval. Want zou er onder de hemel iets leegs zijn, dan zou de hemel het weer tot zich optrekken of zij boog omlaag om het met zichzelf te vervullen. God, de Heer der natuur, duldt niet dat er ook maar iets leeg zou zijn.
Daarom: staat stil en wankelt niet! Want God moet Zijn genade uitstorten in de ziel die in haar liefde zichzelf geheel en al aan het niet-zijn heeft overgegeven. Daarna verheft Hij de ziel in de aanschouwing van zijn Godheid.
Meester Eckhart
Reacties