11-10-73 geweld

De regens waren voorbij en de grote keien glinsterden in de ochtendzon. Er stond water in de droge rivierbeddingen en in de omtrek was alles vol vreugde; de aarde was roder en elke struik en elk grassprietje was groener en de diep gewortelde bomen brachten nieuwe bladeren voort. Het vee werd vetter en de dorpelingen minder mager.
Deze heuvels zijn net zo oud als de aarde en de grote keien lijken zorgvuldig te zijn opgestapeld. Er is een heuvel in het oosten die de vorm heeft van een groot platform waarop een vierkante tempel is gebouwd. De dorpskinderen moesten verschillende kilometers lopen om lezen en schrijven te leren; er was een klein kind, helemaal alleen, met een opgewekt gezicht op weg naar een school in het dichtsbijzijnde dorp met in haar ene hand een boek en in de andere wat eten. Ze stopte toen we haar passeerden, verlegen en onderzoekend.

De rijstvelden waren verbazingwekkend groen. Het was een lange,vredige ochtend. In de lucht waren twee kraaien aan het krakelen, ze krijsten en vochten met elkaar; doordat de lucht hen weinig houvast bood, kwamen ze vechtend omlaag naar de aarde. Op de grond begonnen veren te dwarrelen en het gevecht werd menens. Plotseling daalde ongeveer een dozijn andere kraaien op hen neer en deze maakten een einde aan het gevecht. Na een flinke krijs en scheldpartij verdwenen ze allemaal in de bomen.

De energie die besteed is aan het vergaren van kennis heeft de mens niet veranderd; het heeft geen einde aan het geweld gemaakt. De energie die besteed is aan het analyseren van de redenen van zijn ziekelijke vernielzucht, het genoegen dat hij beleeft aan geweld, sadisme, zijn tirannieke optreden, heeft de mens in geen enkel opzicht bedachtzaam en vriendelijk gemaakt. Ondanks alle woorden en boeken, dreigementen en straffen, blijft de mens gewelddadig. Geweld schuilt niet alleen in het moorden, in de bom, in revolutionaire omwentelingen door middel van bloedvergieten; het is dieper en meer subtiel. Conformiteit en imitatie zijn eveneens uitingen van geweld; ambitie en wedijver zijn uitdrukkingen van deze agressie en wreedheid, en vergelijking kweekt jaloezie met haar vijandschap en haat.
Waar conflict is, innerlijk of uiterlijk, bestaat een voedingsbodem voor geweld. Verdeeldheid in al haar vormen brengt conflict en pijn teweeg. Alle energie is nodig om de energie die verknoeid wordt aan geweld onder ogen te zien en er van los te komen. Beheersing van geweld is ook een vorm van geweld, want degene die beheerst en het beheerste zijn een.
Bij volledige aandacht, de samenbundeling van alle energie, komt er aan alle vormen van geweld een einde. Aandacht is geen woord, geen abstracte formule van het denken, maar een handeling in het dagelijkse leven. Actie is geen ideologie, maar als actie het produkt ervan is zal het aanleiding geven tot geweld.

Na de regen stroomt de rivier om elke kei, elke stad en elk dorp en hoezeer zij ook vervuild raakt, ze reinigt zichzelf en stroomt voort door valleien, ravijnen en weilanden.


Krishnamurti