14-4-75 het alleen Goede

Een bijzonder grote slang stak vlak voor je het brede bospad over, dik, zwaar, langzaam bewegend; hij kwam uit een tamelijk grote vijver een stukje verder. Hij was bijna zwart en het avondlicht dat op hem viel gaf zijn huid een sterke glans. Hij bewoog zich op zijn gemak voort met vorstelijke waardigheid en macht. Terwijl je stond te kijken, was hij zich niet van je aanwezigheid bewust; je stond vlakbij; hij moet meer dan anderhalve meter lang geweest zijn en was opgezwollen van het genuttigde voedsel. Hij ging een heuveltje over en je liep ernaar toe, op enkele centimeters afstand op hem neerkijkend, terwijl zijn gevorkte zwarte tong van binnen naar buiten schoot en hij zich in de richting van een groot gat bewoog. Je zou hem hebben kunnen aanraken, want hij had een vreemde, aantrekkelijke schoonheid.
Verderop aan dezelfde weg stond een struik, hoog en bijna zonder bladeren, die doornen had van bijna vijf centimeter lang, scherp, grijsachtig, en geen enkel dier waagde het zijn sappige bladeren te beroeren. Hij beschermde zichzelf en wee degene die hem aanraakte.

Het goede is niet het tegengestelde van het kwade. Het is nooit door kwaad beroerd, hoewel het er door omringd wordt. Kwaad kan het goede niet aantasten, maar het kan lijken alsof het goede kwaad doet en daardoor wordt het kwaad listiger, kwaadaardiger. Het kan steeds gewelddadiger, meer gecultiveerd en verscherpt worden; het wordt geboren in de beweging van tijd, gevoed en vakkundig gebruikt. Maar goedheid ontstaat niet uit tijd; het kan op geen enkele wijze door het denken worden gecultiveerd of gevoed, haar daden zijn niet zichtbaar; het kent geen oorzaak en gevolg.
Kwaad kan niet in goed veranderen, want het goede is niet het produkt van denken; het ligt voorbij denken net zoals schoonheid. Datgene wat door het denken wordt voortgebracht, kan het denken niet ongedaan maken, maar het is niet het goede; omdat het niet aan de tijd ontspringt, het goede heeft geen verblijfplaats. Waar het goede is, is orde, niet de orde van autoriteit, straf en beloning; deze orde is essentieel, want zonder orde vernietigt de maatschappij zichzelf en wordt de mens slecht, moordzuchtig, corrupt en hij degenereerd. De wet van het goede is eeuwig, onveranderlijk en tijdloos. Stabiliteit is haar natuur en daarom is ze absoluut veilig. Er is geen andere veiligheid.


Krishnamurti