luisteren

Luisteren is meer dan horen. Luisteren is geen oplossingen geven maar stapvoets met de ander op weg gaan.

Humanitas

Sluit me hier helemaal bij aan.
Er zijn zo weinig echte luisteraars. Er wordt niet gehoord wat gezegd is. Alles wordt meteen ingepast in eigen belevings/denkwereld. Alles gaat door een innerlijke screening heen wat jouw wereld bevat. Maar de wereld van de ander wordt niet gehoord.
Ja, oplossingen geven dat wordt heerlijk gevonden. Jij weet wel wat goed is voor de ander. Doe dit en doe dat, dan komt alles goed. En dit kun je echt niet doen hoor, dat kan gewoon niet, zoiets kan je toch niet doen. Doe deze therapie die is geweldig. Je moet luisteren naar jezelf hoor, je moet jezelf zijn je moet dit zijn en dat zijn.

De stroom van de ander wordt niet gevolgd, wat de ander echt zegt, echt het verhaal van de ander binnen laten, tot je laten spreken, niets ertussenin.
Als je dit wel doet dan kun je tot een verstaan komen, tot een wederzijds verstaan. Dan weet de ander zich gehoord. Dan kun je ook voelen de ander, wat de ander zegt. Dat kan pas als je de ander binnen laat. Als je je hart voor de ander opent.
Niets ertussenin, puur wat is.
En als je het dan binnengelaten hebt, dan kun je nog delen jouw beleven.
De afstemming kan daarin zuiverder en zuiverder zijn als jij eigenlijk niet meer zonodig iets moet zeggen, vanuit wat voor achtergrond en beleven dan ook.
Als het vrij is gemaakt, er geen verschil meer voor je is tussen luisteren en spreken.

lieve warme groet Kagib