ervaring

De trein stopte en er reed een tweewielig karretje met een paard ervoor voorbij. Op het karretje lag een in een ongebleekte lap gewikkelde dode, vastgebonden op twee lange groene, vers gesneden bamboestokken. Het lichaam werd van een of ander dorpje naar de rivier vervoerd om daar verbrand te worden. Bij zijn rit over de hobbelige weg schokte het ongenadig; vooral het hoofd, onder het doek, moest het ontgelden. Naast de voerman zat maar één passagier op het karretje, kennelijk een nabije bloedverwant, want zijn ogen zagen rood van het schreien.
De hemel had het tere blauw van een vroege lentedag, kinderen speelden luidruchtige spelletjes in de modder van de weg. De dood moet wel een alledaags tafereel geweest zijn, want iedereen ging door met dat wat hij aan het doen was.

Ervaring wordt beïnvloedt door geloof en vervolgens sterkt die ervaring de mens in zijn geloof. Je ervaart dat waarin je gelooft. De menselijke geest dicteert en vertolkt dat wat ervaren wordt, hij roept het op en verwerpt het. En die geest zelf is een product van ervaring en kan alleen dat herkennen of ervaren, wat hem al vertrouwd is, wat hem bekend is, en dat geldt voor alle niveaus.
Iets wat hem niet al bij voorbaat bekend is, kan de geest niet ervaren. De geest en zijn reacties zijn in feite van meer betekenis dan het ervarene; en wie op ervaring afgaat als weg tot inzicht in de waarheid raakt verstrikt in onwetendheid en illusie. Heel het verlangen de waarheid te ervaren is een ontkenning van de waarheid; want het verlangen werkt conditionerend en geloof is een van de vele vermommingen van de begeerte.


Krishnamurti