woorden



Van de overkant van het veld was fluitspel te horen; het spel wilde niet erg vlotten, maar de toon van de fluit was helder en zuiver. De speler zat in de machtige schaduw van een grote boom en in de verte achter hem lagen de bergen. Het was alsof de stilte van de bergen, het gezang en de fluit afwisselend en dan weer samen aan het woord waren of zwegen. Dan fladderde lawaaiig een papegaai voorbij en klonken opnieuw enkele noten van de fluit alsmede de machtige basklank van het rituele gezang.
De ochtend was nog jong en de zon rees maar net boven de bomen. Dorpelingen waren onderweg naar de stad en kwamen babbelend en lachend voorbij. De fluit en de zang waren zo indringend, dat enkele voorbijgangers bleven luisteren; ze gingen zitten op het pad, gegrepen door de schoonheid van het gezang en het stralende ochtendlicht, waar het gefluit van een verre trein niet in het minst afbreuk aan kon doen; het leek integendeel veeleer of de zich vermengende geluiden het landschap vulden. Zelfs het harde gekras van een kraai werd niet als wanklank gevoeld.

Vreemd, hoe we in de klank van woorden gevangen kunnen raken en hoe belangrijk die woorden op zich voor ons geworden zijn, zoals het land, God, de priester, democratie of revolutie. Wij leven bij de gratie van woorden en genieten van de zintuiglijke gewaarwordingen die ze teweegbrengen; en daarmee hebben juist die zintuiglijke prikkels zo'n enorm overwicht gekregen.
Woorden zijn bevredigend, omdat ze al vergeten gewaarwordingen in ons doen wakker worden; die geven nog groter voldoening naarmate we het feitelijke, dat wat werkelijk is, vervangen door deze woorden. We proberen onze innerlijke leegte te vullen met woorden, met klanken, met lawaai, met bedrijvigheid; muziek en religieus gezang worden dankbaar aangegrepen als vlucht voor onszelf, voor onze kleinzieligheid, voor verveling. Al onze bibliotheken zijn met woorden gevuld - en hoe onophoudelijk zijn we aan het praten! We hebben nauwelijks de moed een moment te leven zonder een boek in de handen, zonder bezigheid, zonder gezelschap! En zijn we alleen, dan is onze geest rusteloos en dwaalt in zes richtingen tegelijk; al tobbend, een en al herinnering, aldoor vechtend met zichzelf; alleen zijn we nooit, onze geest zwijgt nooit.


Krishnamurti

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

Afbeelding
Als je jezelf gedragen weet door de Oceaan, daarmee een voelt dan begint het pas Het is de basis van een verdere ont-wikkeling, ontvouwing, in Verbinding met de Oceaan, meebewegend met de Oceaan. Heel belangrijk is  je beweegt niet meer tegen, in t denken dat je een golf bent, of verblind gefixeerd op al die golven. Dus er is geen enkele energie meer die verbroken hoeft te worden, illusies die ontmaskert hoeven te worden. Je voelt je bent een met het Al en beweegt mee. Maar die Beweging heeft dus perspectief. Er is een Pad dat verder gaat, een spiraal omhoog. Ook is er een Pad in deze wereld, het zijn op t juiste moment op de juiste plek. Dat is niet relatief. Als je meebeweegt, alle eigenwilligheid verdwenen is dan ben je op t juiste moment op de juiste plek. Je hebt  je overgegeven aan de Oceaan van Weten die Weet wat nodig is, waar je t beste kunt zijn voor jezelf en voor de ander om je heen. Levend in het Eeuwige moment als binnenin alles verstild is vervuld is tot vre
Meer lezen

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen