kerst en zo
lieve jij,
Wil hierbij delen hoe ik sta tov deze tijd. Er hebben hierin bij mij grote innerlijke veranderingen plaatsgevonden die eerder zich versterken dan afzwakken.
Het begon rond eind 2012 toen die echte grote verandering zou komen. Er gebeurde toen niets wat voor mij een fikse omschakeling was. Het was voor mij als het ware de finale van meer dan de helft van mijn leven waarin ik het beleven had dat die grote verandering zou komen, idee van eindtijd en zo. Heb het hier in het verleden al uitgebreider over gehad. Toen er dus niets gebeurde kon ik dit niet vatten, kon niet meer de draad oppakken. Hoe kan dit, altijd op mijn intuïtie vertrouwt en nu klopte die ineens niet?
Toen is er ingegrepen, in de nacht, de volgende dag was alles anders.
Alles mbt dit thema was geneutraliseerd, weg, helemaal weg. Maar ik merkte daarna dat er nog meer weg gevallen was, eigenlijk alles wat te maken heeft met tijd de tijd vastgezet hebben in rituelen en gewoonten. Bv verjaardagen, de feesten, dus ook de religieuze feesten zoals nu kerstmis. Het is weg, de energie hierin is hele helemaal weg. Het is helemaal leeg. Meer en meer wordt eigenlijk in me zichtbaar voelbaar dat ik overnieuw begonnen ben, alleen de wereld gaat op de oude voet verder. Er zit hierin geen enkele weerstand, het is er gewoon niet meer, kan het niet meer bekrachtigen van binnenuit.
Kan alleen zeggen, we kunnen wel jaar na jaar kerstmis vieren maar het wordt tijd dat dat kindje in onszelf nu eindelijk eens geboren word en in ons op kan gaan groeien, want dat is het symbool ervan.
Hoe het voor mij voelt, de tijd is op, ik doe niet meer mee, ik doe hier niet meer aan mee. Elke dag is nieuw vol mogelijkheden en kansen, voor het grijpen, voor wie er open voor is. Elke dag kan dat kindje geboren worden in onszelf. Als we ons hart hiervoor openen, kan het zich in onszelf kenbaar maken.
Dat Kindje is niet van de tijd maar van de Eeuwigheid.
Alles mbt dit thema was geneutraliseerd, weg, helemaal weg. Maar ik merkte daarna dat er nog meer weg gevallen was, eigenlijk alles wat te maken heeft met tijd de tijd vastgezet hebben in rituelen en gewoonten. Bv verjaardagen, de feesten, dus ook de religieuze feesten zoals nu kerstmis. Het is weg, de energie hierin is hele helemaal weg. Het is helemaal leeg. Meer en meer wordt eigenlijk in me zichtbaar voelbaar dat ik overnieuw begonnen ben, alleen de wereld gaat op de oude voet verder. Er zit hierin geen enkele weerstand, het is er gewoon niet meer, kan het niet meer bekrachtigen van binnenuit.
Kan alleen zeggen, we kunnen wel jaar na jaar kerstmis vieren maar het wordt tijd dat dat kindje in onszelf nu eindelijk eens geboren word en in ons op kan gaan groeien, want dat is het symbool ervan.
Hoe het voor mij voelt, de tijd is op, ik doe niet meer mee, ik doe hier niet meer aan mee. Elke dag is nieuw vol mogelijkheden en kansen, voor het grijpen, voor wie er open voor is. Elke dag kan dat kindje geboren worden in onszelf. Als we ons hart hiervoor openen, kan het zich in onszelf kenbaar maken.
Dat Kindje is niet van de tijd maar van de Eeuwigheid.
Hoe dan ook, wil je hele fijne dagen wensen, hoe jij ze wil vieren, beleven. Dat je in jezelf mag voelen wat Eeuwig is, dat zou een mooi begin zijn.
lieve warme groet Kagib
Reacties