de coyote, de kwartel en de Liefde



Hoe moeilijk was het niet, tussen de heuvels een coyote, een soort wilde prairiewolf, te zien te krijgen! Zijn kleur was gelijk aan die van de rotsen en hij deed zijn uiterste best om onzichtbaar te blijven. Je moest hem geen moment uit het oog verliezen en zelfs dan nog was hij opeens verdwenen en lukte het je niet hem van de achtergrond te onderscheiden! Je keek en keek of er iets bewoog - maar nee, niets. Misschien kwam hij dadelijk wel naar die diepe poel in de bedding. Niet lang geleden had er een verwoestende brand tussen de heuvels gewoed en toen had het wild zich teruggetrokken; maar nu waren enkele exemplaren teruggekomen.
Dwars over het pad leidde een moederkwartel haar pasgeboren kuikentjes - het waren er meer dan een dozijn; voorzichtig stuurde zij ze op een bosje dicht struikgewas af. Het waren niet meer dan geelgrijze, zachte ronde veren balletjes, nog zo onwennig in deze gevaarlijke wereld, maar vol geestdriftig leven. Onder dat struikje waren er verschillende boven op de moeder geklommen, maar de meeste waren, net met moeite uit het ei gesparteld, onder de veilige vleugels rust komen zoeken.

Wat is het dat ons met elkaar verbindt? Niet onze behoeften. Evenmin de handel of de machtige industrieën, of de banken en de kerken; dat zijn louter denkbeelden en dingen die uit denkbeelden zijn voortgekomen. Denkbeelden houden ons niet bijeen. Ook al komen we samen omdat dat ons goed uitkomt, of om redenen van noodzaak, van gevaar, haat of godsdienst, geen van die dingen houdt ons werkelijk bijeen.
De dingen moeten alle van ons afvallen, zodat we alleen staan. In dat alleenstaan bestaat liefde en liefde is wat ons bijeenhoudt. Een door iets in beslag genomen geest is nooit vrij, of hij nu door het verhevene in beslag genomen wordt of door het alledaagse.


Krishnamurti 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen