onbewust

Het probleem is dat heel veel interactie onbewust is en automatismen zijn, zonder bewustzijn. Dat we elkaar vastzetten in wat we denken te weten over elkaar en hier meestal heel weinig verandering in plaats vindt. Dat heel weinig gekeken wordt naar de betekenis waarom iemand reageert zoals die reageert, is zoals die is.
Komt eropneer de wereld te weinig als spiegel gezien, beleefd wordt.
Dat die weerspiegeling vaak heel veel zegt over jezelf, hoe je op die wereld op die mens op die situatie reageert.
Heel vaak zitten we verborgen achter maskers en muren maar ook dat weer onbewust.
We denken dat we dat zijn, dat het is zoals t is. En de ander is zoals die is hoe je denkt dat ie is.
En zo houden we elkaar vast in rolpatronen waardoor zelfs vaak een selffullfilling prophecy ontstaat, dat je veroorzaakt wat je eigenlijk niet wil maar door dat wat in jou onbewust is uiteindelijk toch gebeurd.

Dus in alles ligt de kans in Bewustzijn. Aanwezig zijn. Niets vanzelfsprekend achten. Doorvoelen, dingen beladen geladen, waarom. Enz. enz. En dan kan zichtbaar worden dat iemand misschien heel anders is. Dan kan uitgesproken worden wat soms broodnodig uitgesproken wil worden. Dan kunnen grenzen aangegeven worden waar grenzen nodig zijn.
Mensen zijn in de kern niet slecht, in de Kern zijn we Liefde. De pure Kern van Bewustzijn. Maar daden kunnen slecht zijn en op daden kan iemand zeker aangesproken worden.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/ghdh59oqdO