het Witte Licht

We kijken en we zien iets, en wat we zien is helemaal echt. Die boom, dat kind, de sterren, het huis, je hand, de koelkast, wat het ook is.  Alleen wat we er van maken komt uit ons innerlijk, maakt het bijna altijd subjectief. We geven er een bepaalde waarde aan, een bepaalde kleur. We vinden het mooi, goed, slecht, we willen het, of juist niet. En hierdoor komt de gespletenheid, beladenheid, krijgt het een bepaalde lading. Dan is het niet zomaar meer wat het is, maar moet het iets zijn of juist niet zijn. De boom staat er nog steeds, het kind lacht naar je, dat gebeurd, maar wat we ervan maken, wat we ermee doen is een ander verhaal.

Iedereen ervaart de wereld op een bepaalde manier, kijkt op een bepaalde manier de wereld in. Die is bijna altijd heel subjectief omdat het niet vrij is, er zitten beelden op. Vanuit het op een bepaalde manier ervaren van iets geef je het een bepaalde energie. Daardoor krijg je de ervaringen die je hebt omdat je iets uitstraalt, direct of soms op wat langere termijn.
De wereld bestaat niet. Wel de objecten in die wereld die zijn hartstikke echt alleen niet wat we met die objecten doen, hoe we die objecten ervaren. Dit geven we bijna altijd een kleurtje, geven een bepaalde kleur aan het leven, vanuit dit ervaren. En ja er zijn een heleboel kleurtjes dus de eenheid is verdwenen. Totdat alle kleurtjes samen komen, versmelten tot het witte Licht, en dat zou je dan de Universele Liefde kunnen noemen.
Elke ervaring is een mogelijkheid, een kans, om tot dit witte Licht te geraken. In deze ervaring spreekt ook dit witte Licht, elk moment weer.
Hoe bewuster we zijn hoe meer we uit de ervaring kunnen halen. Als we als een automatische piloot geheel onbewust leven, zal er niet veel gebeuren. Dan zullen we hetzelfde sterven als we geboren zijn. Maar in bewuste aandacht zonder speciale invulling, gewoon intens volledig aanwezig zijn als een eenheid, dan komen er mogelijkheden.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/GyNs38ZlQE