nederig zijn

Je kunt het niet doen, nederig zijn.
Je bent het, of je bent het niet.
En dat is ook de kern waar het om draait, dat wij verdwijnen, oplossen in God.
Dat we eigenlijk niet meer in de gaten hebben of we nederig zijn. Dat we gewoon Zijn, wat dit dan ook is. De dualiteit nederigheid/arrogantie, deemoed/hoogmoed verdwijnt dan. Iemand anders kan je dan misschien nog wel nederig vinden of juist arrogant, maar dat is dan zijn/haar spiegel. Jij Bent gewoon, stroomt gewoon uit, Bent die je bent, onbevangen, open. Je doet wat je doet, zonder houding, zonder pretentie. Zonder idee hoe goed t wel niet is wat je doet, of hoe goed je wel niet bent.
Als je wel bewust bent van dat wat je bent, wat je doet, hoe goed je t wel niet doet of juist niet dan zijn dit juist allemaal tekentjes dat jij er nog bent. Je heel erg zelfbewust bent maar niet bewust.
En juist dan kan God er niet meer zijn, sta je er zelf voor.

Je bent uiteindelijk een uitstroom van de Goddelijke Stroom, als jij er niet meer bent.
Dan kan God zich door jou heen openbaren, laten zien. En ja, dan ben je automatisch nederig, deemoedig. Liefde is deemoedig, al kan iemand het nog hoogmoedig oppakken als iemand heel vrij zich uitspreekt, zich openbaart, zich laat zien. Maar hij/zij is dan leeg van zichzelf en weer n spiegel voor de ander die zichzelf hierin dan ziet.
Dus dat is uiteindelijk waar het hele leven om draait, dat wij verdwijnen zodat God, zodat dat wat we werkelijk Zijn kan verschijnen.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/DZeJpwf7CI