waarde

Is het niet zo dat bijna iedereen in eerste instantie de waarde probeert te vinden in iets buiten zichzelf, in wat je doet?
En is dat niet uiteindelijk de grootste valstrik waardoor we onszelf verliezen, onze Essentie?
En alles in het leven bekrachtigd dit dat hierin de waarde gevonden moet worden. De cultuur, de religie, waar ook ter wereld.
Totdat we misschien tot bezinning mogen komen.
Dat die waarde binnenin ligt.
Dat wat werkelijk waardevol is, de grootste schat.
In het puur, eerlijk, oprecht jezelf zijn.

Durven voelen wat nu is, zonder je schuldig te voelen. Dit door je heen laten gaan, zonder verdringing. Kwetsbaar durven zijn, kwetsbaar mogen zijn.
Niet groot hoeven zijn, niet sterk hoeven zijn, niet alles hoeven weten.
Maar gewoon jezelf zijn.
En in dit puur jezelf zijn, het vrijkomen van alle patronen, alles wat bovenop je gelegd is. Daarin liggen de mogelijkheden.
Dan mag je in dit open zijn, meer en meer ervaren dat er iets in je is, dat er iets is in iedereen wat van onschatbare waarde is.
Wat een eeuwig geduld heeft met jou, je Eeuwig lief heeft. Je niet veroordeelt, niet de grond in stampt, maar ziet wie jij bent en wat jij nodig hebt. Wat jij werkelijk nodig hebt.
In een open zijn voor deze Schat, zul je jezelf meer en meer beschermd voelen, gedragen, vervuld. Vrede hierin vinden, rust. Begrip voor jezelf en zo waarlijk voor de ander.
Er hoeft dan niets meer, alle forceren verdwijnt. Alle vechten, alle weerstand. Je geeft je over en de Stroom zal je van binnenuit kunnen leiden waar die Stroom ook heen wil. Hierin ben je verbonden met dat wat je werkelijk Bent. Dat wat je werkelijk Bent is in harmonie met het Al, met Alles. Dat wat van tijdloze en universele waarde is.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/NWmrSga3mL