instrument zijn

Uiteindelijk ben je leeg. Je wordt leger en leger door begrip door inzicht, door innerlijke bevrijding. Uiteindelijk ben jij helemaal leeg. Maar juist daardoor wordt je een vat van zoveel. Juist daardoor kun je meer en meer bevatten.
Zoveel mogelijkheden tot uitdrukking komend in de meest subtiele lagen.
Wat maar nodig is.
Als je het werkelijk bevrijdt hebt van emoties, belangen, verlangen, beelden etc.
Hiervan leeg geworden bent.
Als het geen beladenheid meer heeft, geen enkele verbinding meer heeft met het ego, met het ikje.
Dan kan het gebruikt worden.
Dan wordt het opgeroepen als het moment het vraagt zonder dat je hierover nadenkt. Eigenlijk zonder enige gedachte.
Geheel natuurlijk.
Even wordt er iets meer ervaarbaar, Liefde, compassie, ontroering, betrokkenheid op wat voor vlak dan ook.
Anders is er eigenlijk leegte, maar heel licht, een heel heldere leegte.
Gewoon Zijn, in alle eenvoud.

Je bent niet voortdurend in extase. Er is hier ook geen enkele behoefte toe, of gelukzaligheid. Dit heeft geen enkele toegevoegde waarde, is slechts een vluchtige stroom die weer vervliegt.
Het helder zijn, het vervuld zijn in dat Zijn is eigenlijk alles. Alles wat je hartje begeert, niets kan hier meer aan toevoegen.
Je Weet het uiteindelijk.
Maar je kunt het niet overbrengen.
De dood bestaat niet.
Het is iets van je hele wezen, zo vanzelfsprekend en natuurlijk.
En daardoor ook geen angst, waar zou je bang voor zijn.
Alles is slechts verandering, steeds in verandering.

En juist daardoor wordt het leven zo'n groot avontuur, zo'n dans, zo'n geweldige ont-dekkingstocht, in deze ontvouwing, uitvouwing van alles.
Hoezeer alles aan de buitenkant ook veranderd, er is iets wat blijft, wat Eeuwig is, wat gewoon is, stralend diep van binnenuit.
Dit kan niet veranderen, dit is gewoon wat het is.
Dit kan niemand van je afpakken, het wordt je ademen. Al stort de hele wereld om je heen in, dat Ene blijft.
En mocht in de stroom van verandering je het even kwijt raken, even iets ervoor gezet hebben, je Weet dat het weer terug zal komen, nadat dit al zo vaak heeft mogen gebeuren.
En zo, kun je alle veranderingen omarmen. Jezelf totaal overgeven aan de Stroom, waar de Stroom je ook wil brengen, wat zich ook maar wil ontvouwen. In blijmoedigheid, meer en meer achterlatend alle strijd.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/ceyokldK5P