Ommekeer

Dat is de ommekeer.
Het ankerpunt leggen in je binnenste.
Daar iets ervaren waar je jezelf zonder angst meer en meer aan overgeeft, waar de Stroom ook heen gaat.
Het dagelijkse leven krijgt een totaal andere betekenis naarmate dat Andere in jezelf meer en meer verankert raakt. Je hiermee verbinding voelt, je gedragen door voelt.
Het slaat je minder en minder uit je evenwicht.
Meer en meer een relativeren.
Minder en minder een verblind raken door alles wat buiten jezelf zo belangrijk lijkt.
Meer en meer ervaren dat er eigenlijk niet zoveel echt belangrijk is.
Het allerbelangrijkste is om die Verbinding te behouden, in de Stroom te blijven, daar voeling mee te houden.
Er groeit een gelijkmoedigheid van binnenuit.
Je vindt het midden in jezelf, laat je niet meer heen en weer gooien. Er is ook steeds minder waardoor je heen en weer gegooid wordt, waar je gevoelig voor bent, wat je kan raken.

Je hebt alles over gegeven, en keer op keer bleek dat dit het beste was wat je kon doen. Hoe penibel de situatie soms ook was. Een in het diepe springen, voor een afgrond staan. Zo wordt het vertrouwen in dat Andere in de Essentie meer en meer rotsvast. Een rots waar je verder je leven op kan bouwen.
Alle angst verdwijnt. Wat kan er nog van je afgenomen worden, je hebt alles. Je hebt Jezelf gevonden, je Bent.
Het Licht draagt je, beschermt je, leidt je van binnenuit. En zo groeit er meer en meer een innerlijke blijheid in het jezelf hierdoor omvat voelen.
Alles overgegeven en zo alles gekregen wat je jezelf ten diepste zou wensen. Dit is niet in materie te vergoeden, wat je daardoor mag ontvangen. Je bent waarlijk tot Leven gekomen, thuisgekomen in dat Andere, wat ze vroeger God noemden, maar nu veel modernere namen krijgt als bv Essentie. Maar ook hierin blijft de groei en verandering Eeuwig doorgaan. Meer en meer dat omvat, dat hierdoor bevat zal kunnen worden.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/go6UbOPZ4T