doorzien

Zien we elkaar, of het verleden? Zetten we elkaar vast in dat verleden in dat wat we in dat verleden opgebouwd hebben?
Een eindeloos beeldenspel dat we met elkaar spelen.
En wie wil er Zien?
Werkelijk Zien?
Zichzelf doorzien, ontmaskeren.
Zich vrijmaken van al die beelden?
Als dit het enige verlangen is, om vrij te komen van dat verleden, is het allerbelangrijkste dat je totaal aanwezig bent in het nu, vol aandacht. Dan kan t Bewustzijn spreken over dat moment, in dat moment over dat wat is. Nietsontziend maar heel rechtvaardig. Dwars door je heen kijkend. Geen schijn maar het zien van de pure waarheid van dat wat je nu bent en doet. De achtergrond van waaruit je doet en bent en leeft. Alles wordt dan in het volle Licht gezet of iemand anders triggert de waarheid, jouw innerlijke waarheid en het Licht zal spreken, je inlichten.

Ja kan pijn doen, kan confronteren, maar uiteindelijk is t zo bevrijdend, als je jezelf meer en meer van al die beelden bevrijdt ontstaan in dat verleden.
Want dan ken je jezelf. Je Weet wie je bent. Je Weet van waaruit je bent, van waaruit je leeft, van waaruit je handelt. Wat een ander ook zegt, je Weet. En dan ben je vrij in dat moment. Dan kun je onbevangen zijn, als je waarlijk verbinding gemaakt hebt met dat Eeuwige moment, wat buiten de tijd staat. Dan is er een helder Zien, een helder Weten over dat wat is. Zijn alle beelden verdwenen.
Dit is volwassen worden, als alles, alles wat in potentie, in Essentie in jou aanwezig is, tot volle wasdom mag/kan komen. En dit proces houdt nooit op.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/Xz3g92Hjqn