angst

Angst is alles dat nog niet tot klaarheid gekomen is, wat nog onderhuids zit, onbewust is. Van daaruit worden emoties wakker, ontstaat weerstand tegen iets of iemand. Het zijn allemaal tekentjes dat iets gezien wil worden, aan de oppervlakte wil komen.

Waarom die dans van beloning en straf, je verantwoordelijk voelen, van waaruit? Dat is niet het ware verantwoordelijkheidsgevoel, dat is beladen geladen met ervaringen uit het verleden, opvoeding etc. Waarom de fixatie op succes en daardoor weer angst voor mislukking? Ook weer programma's uit het verleden. Moest je presteren voor je ouders, je vader? Ook de maatschappij voedt je met programma's wederzijdse beinvloeding hierin. Ook de cultuur kan heel bepalend zijn voor een bepaalde opvoeding.
Goed worden, weer van waaruit, van wie moet dat? Heel vaak weer vanuit ervaringen uit het verleden ontstaan. Moet je goed in iets zijn om zo gewaardeerd te worden? Goed zijn om aanvaard te worden? En wat is goed?
Allemaal jasjes van angst.
Angst is onzekerheid omdat het onderhuids zit, verborgen is, dat er geen begrip is over wat is. Daardoor geen geborgenheid vinden in jezelf omdat je jezelf nog helemaal niet gevonden hebt. Daardoor grote afhankelijkheid van alles en iedereen om je heen wat ze zeggen over jou, hoe de situatie is.

Het brein, het verstand kan je niet van je angst bevrijden. Het geisoleerde brein is juist de gevangenis waar je in zit. Het kapselt je in, en bepaald je hele wereld, je hele leven.
Zo nemen we elkaar weer gevangen omdat veruit iedereen in deze gevangenis leeft, de wereld het leven zo beleeft. Het brein, de mind krijgt zelfs de hoogste status. Algehele ontkenning van het hart. Algehele ontkenning van dat er meer is dan dat brein. Maar wat meer is dan dat brein kan alleen de bevrijding de heling brengen.
Dat is het Bewustzijn, en dat kan zich pas open-baren als je je hart hiervoor opent.
Alleen in die Verbinding kan de angst verdwijnen.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/t-8oFxjtlfcF