de val en terugkeer
Is dat niet de kern van de val uit het paradijs?
We zijn t buiten gaan zoeken, terwijl alles binnenin is te vinden en daar de vervulling ligt.
Vanuit die val geven we nog steeds het leven vorm met alle gevolgen van dien. De val in de dualiteit.
De val van t denken?
Want is t niet juist het denken wat ons uit die vervulling haalt, alle denkbeelden? Het denken dat altijd ergens anders is, vooruit, achteruit. Het denken dat nooit tevreden is, het denken dat t altijd buiten zoekt, het denken dat angstig maakt, dat invult hoe de ander is, hoe het leven is. Denken, denken, denken.
Het denken kan niet Zijn.
Het denken kan niet in alle eenvoud Zijn. Het denken is nooit vervuld.
Het denken brengt scheiding, conflict, versplintering.
Het denken veroorzaakt eenzaamheid, och was ik maar daar, was ik maar bij haar, bij hem etc.
We hebben ons Zelf niet gevonden en daardoor zal nooit de ware vervulling komen, hoe we ook zoeken buiten ons zelf.
Terug in het paradijs betekent, weer een Zijn. Vervuld door de Liefde, de Liefde die alleen Liefde is. Liefde zonder bijbedoelingen, zonder bijgedachten, zonder dubbele bodems, puur, natuurlijk, Liefde.
De Liefde die is die was en altijd zal Zijn.
De Liefde van de eeuwigheid.
Die is binnenin.
Die is er altijd, bij iedereen, binnenin.
En kan slechts daar gevonden worden, wakker gemaakt worden.
En het denken kan hier niet komen.
Het denken haalt je daar uit weg.
Het denken is de val.
En daarin zitten we met z'n allen gevangen.
Bevestigen elkaar zelfs steeds in deze illusie, keer op keer op keer op keer.
De Essentie is niet van de zintuigen. De Essentie vervult de zintuigen, waardoor de meest pure essentie ervaren kan/mag worden. Gezien mag worden, geproefd mag worden, gehoord mag worden.
De Liefde geeft aan dit alles vervulling.
Hoe leger we geworden zijn van onszelf hoe meer de Essentie dit alles kan vervullen.
De Liefde kun je niet doen.
de Liefde Ben je.
Je hebt dan alles en iedereen lief. Maar daar hoef je niks voor te doen, dat is vrijgekomen, vrijgeworden van binnenuit. En iedereen die zich voor je opent kan die Liefde ervaren, kan je die Liefde ingieten, je mee overstromen, voor wie maar wil. Maar daar ben je niet afhankelijk van. Als die mogelijkheid er niet is, blijft toch de Liefde de Liefde.
De Essentie, de Liefde heeft geen bekrachtiging nodig van buitenaf. Alleen het ikje, de persoonlijkheid, als door omstandigheden de verbinding met Essentie even of langer weg is.
Probeer je eens voor te stellen, als we met dit gegeven, vanaf de geboorte hiermee opgevoed zouden worden. Dat de vervulling binnenin ligt, de Kracht, de Liefde, het ware Leven. Daar ruimte voor scheppen, natuurlijk niet dwangmatig maar echt ruimte hiervoor, alle begrip bij alle vragen van t kind. Dan zou de wereld er toch heel anders uit zien?
In deze Liefde zijn we waarlijk een, ben je een met iedereen.
In deze Liefde zullen we uiteindelijk allemaal versmelten. Dan zijn we een Essentie, een bewustzijn.
En de weg.. De weg die gaat van daaruit gewoon door, want de verandering houdt nooit op. Nieuwe dimensies die we nu nog niet kunnen bevatten zullen zich dan kunnen openen als aan de voorwaarden voldaan is.
Misschien is bij jou naar boven gekomen, wat kunnen we dan nog voor elkaar betekenen in die staat?
Het meest geweldige, het meest verheven, het mooiste, het puurste wat er is.
Dan kunnen we elkaar waarlijk ontvangen, ervaren, proeven. Wederzijds beleven elkaars Essentie, elkaars Liefde in eindeloze gradaties. Pure wijsheid en Weten kunnen we dan uitwisselen, als een bewustzijn zijnde.
Er zal waarlijk Liefde tussen elkaar zijn. Een eindeloos genieten van deze Liefde, van het samenzijn in deze Liefde. Juist omdat dan waarlijk de ander ingedronken kan worden, ervaren kan worden, in dat wat is. Geen beeld, geen verbeelding, geen verlangen, puur de Liefde. Zo subtiel waar nodig, zo teder, zo warm, zo lief, zo intens, zo vreugdevol, zo stil, zo vredig, noem t maar op.
Juist dan mag dit allemaal beleefd worden, zonder hechting.
En als er maar een is die vanuit deze Liefde leeft, dan zal de ander nog omvat worden in deze Liefde, omdat de Liefde in alle eenvoud alles en iedereen liefheeft.
Kagib
De uitgesproken woorden:
Reacties