DE BERG
De berg is best wel een goed beeld voor de Spirituele weg.
In eerste instantie raak je verder en verder af van het normale dagelijkse leven. Door alle inzichten, door alles wat zichtbaar wordt. Een steeds meer dat ankerpunt in jezelf. Steeds meer doorzien van jezelf, en jezelf afvragen waar ben ik in hemelsnaam mee bezig geweest.
Dit kan pijnlijk zijn, confronterend. Je kunt niet meer meedoen, zomaar meedoen, raakt geisoleerd. Er is zelfs misschien verzet, weerstand tegen dat normale leven.
Het Andere is in eerste instantie nog niet echt sterk, het is nog niet gegrond. Dat wat binnenin steeds meer zichtbaar wordt, ervaarbaar wordt. Daar zijn veel ervaringen voor nodig. Een groeien van vertrouwen om dit te wortelen. Een totaal anders de wereld inkijken en mensen kijken jou bevreemdend aan. Misschien ben je zelfs erg confronterend in jouw blik, in jouw zien.
Maar dat Andere is uiteindelijk de Liefde. En als die Liefde meer en meer binnenin groeit dan wordt die alomvattend, wordt dat het fundament van je leven. Van daaruit heb je gewoon lief alles en iedereen met begrip en een ruim, ruim hart.
Zo kun je dan de berg weer afdalen gedragen en vervuld door die Liefde. Mens onder de mensen worden en uitstralen wat in jou tot werkelijkheid is geworden.
Kagib
De uitgesproken woorden:
Reacties