Goddelijk



Jezus zeide: Waar er drie goden zijn, zijn zij goden; waar er twee zijn of een, ben ik met hen.

Goden waren die mensen waaraan Gods woord was geschied. Dit is een gebeurtenis waarin de mens het stempel Gods ontvangt, geïmpregneerd wordt met de goddelijke naam, waardoor hij wordt tot een levende ziel. Dit brandmerk, eens ontvangen, kan hij nooit meer verliezen en stelt hem in staat het eeuwige leven van het vergankelijke te onderscheiden. De mens is geen god. Hij is nooit god en zal dit ook niet kunnen zijn. Ook indien de levende God in hem geboren is, is zijn leven toch een voortdurend 'stirb und werde' Hij leeft de dood en sterft het leven. Juist daaruit komt de onuitsprekelijke vreugde van het verlossende leven voort.
Indien iemand zich als een god gevoelen zou, zou hij geen iemand meer zijn. Hij zou dus iets geworden zijn dat niet meer aanwijsbaar is. Dat betekent in de ogen van allen en iedereen dat hij niets meer is. Zo in de zin van Henoch: hij wandelde met God en was niet meer. Dit is die merkwaardige paradox die ook in het evangelie zo vaak voorkomt. Namelijk dat God niet aanwijsbaar is. Een mens kan een belevenis hebben die hem geheel van zich zelf bevrijdt. Terwijl hij er toch is. Zich geheel verliezend en er toch zijn. Zijn leven weg te schenken en toch te leven. Zijn ziel verliezend en niettemin bezield zijn. Maar daarmede is hij nog altijd geen god.

Wie heeft - in de zee zwemmend - niet eens een druppel zeewater geproefd of zelfs een hele mondvol. De hele zee is in de druppel, in de hele mondvol. Hij proeft de grote oceaan, maar daarom hij is de oceaan nog niet. Aldus kan de mens zich ook door ervaring geworteld weten in God. Dan heeft hij zijn huis op een steenrots gebouwd. Het is de belevenis van 'Ik ben die Ik ben' en daarin schittert het eeuwige licht. Aldus wordt het ware Ik tot een verborgen kleinood, een edelsteen waarvan de facetten geslepen worden door alles wat de mens in zijn leven beleeft. Alles kan dienstbaar gemaakt worden aan dit slijpingsproces in het eigen stof. Indien dan het licht Gods opkomt treft een zijner stralen de geslepen facetten. Dan wordt het licht op de berg ontstoken. Waar er twee zijn of een, daar ben ik met hen. Als twee verenigd zijn in het 'Ik-ben' is de Zoon de bevestiging van beide.

Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

Reacties

Barend zei…
Bijzonder wijze 'blog' met een oer-eigen stem, een stille, maar zeer zuivere stem.
In de innerlijke rust van de ziel is het immers of alles tot weerspiegeling wordt. Moge het meer en meer licht wezen dat zich in uw diLpe ziel weerspiegelt.
Mooi dat u mijn werk daarmee onder de aandacht houdt.
Ben u daar zeer erkentelijk voor.

Veel zegen en volharding
BvdM
11 juni 2009 om 00:01
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

de golf en de oceaan

Afbeelding
Als je jezelf gedragen weet door de Oceaan, daarmee een voelt dan begint het pas Het is de basis van een verdere ont-wikkeling, ontvouwing, in Verbinding met de Oceaan, meebewegend met de Oceaan. Heel belangrijk is  je beweegt niet meer tegen, in t denken dat je een golf bent, of verblind gefixeerd op al die golven. Dus er is geen enkele energie meer die verbroken hoeft te worden, illusies die ontmaskert hoeven te worden. Je voelt je bent een met het Al en beweegt mee. Maar die Beweging heeft dus perspectief. Er is een Pad dat verder gaat, een spiraal omhoog. Ook is er een Pad in deze wereld, het zijn op t juiste moment op de juiste plek. Dat is niet relatief. Als je meebeweegt, alle eigenwilligheid verdwenen is dan ben je op t juiste moment op de juiste plek. Je hebt  je overgegeven aan de Oceaan van Weten die Weet wat nodig is, waar je t beste kunt zijn voor jezelf en voor de ander om je heen. Levend in het Eeuwige moment als binnenin alles verstild is vervuld is tot vre
Meer lezen

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen