Adam 2
Meer dan ooit wordt tegenwoordig de situatie in de wereld gekenmerkt door de gevolgen van 'val'. De eenheid van de mens is zoek geraakt. Uiteengevallen in man, vrouw en slang. Steeds echter tracht men tot eenheid te komen door wetenschappelijke onderrichting, door nieuwe uitvindingen, door de mens te doen verstarren tot een samenstel van subtiele en grove radertjes, door een robot van hem te maken en de bezielende waarheid die drager van het goddelijk leven is te vervangen door een computer of een televisieapparaat.
Want tussen man, vrouw en slang heerst de dood en zolang de mens de boodschap daarvan niet begrijpt is hij overgeleverd aan het krachtveld van die begoochelende en uiterst subtiel bedrieglijke werkingen, die erop uit zijn hem steeds weer te verstrikken en de weg te doen kiezen van de verdere ontwikkeling.
Als men de weg kiest die de vruchten van de boom der kennis bieden, loopt men het grootste gevaar zijn ziel te verliezen, waardoor de toegang tot de boom des levens voor hem wordt versperd. In welk een dodelijk lijden wordt dan de mens binnen gevoerd, zwervend en hulpeloos, hoe tragisch en vaak vernederend, verstoken van alle zekerheid van alle innerlijke kracht en belevenis. Het zijn de mensen die God wegjagen, dwz: zij ontkennen hun eigen ziel en grendelen haar met een angstige leugen dicht. Want men ontkomt tenslotte toch niet aan zijn bestemming hoewel geen mens bijna de moed heeft te denken dat deze bestemming een stralende en lichtende, een gouden-geestelijke is.
Hoeveel leerstellingen zal hij nog voortbrengen, hoeveel illusies zal hij trachten ingang te doen vinden door schone theorieën, hoeveel opstand en revolutie zullen deze opvattingen weer tot gevolg hebben? En dat alles omdat het inzicht gaat ontbreken, omdat de ziel niet meer functioneert, omdat men daardoor niet meer weet wat de zin is van het leven, omdat men er zelf geen zin meer aan kan toeschrijven.
Het is de slang die in de mens de drang heeft wakker geroepen naar vermenigvuldiging, naar ontwikkeling, naar 'evolutie', naar voortdurende wijzigingen en veranderingen in een nooit eindigende rusteloosheid der tijden om daarin toch maar te willen zijn 'als God'.
Volgens deze uitspraak van Jezus is het de dood waarin de gevolgen van de val des mensen culmineren. De dood is het bewijs van zijn onmacht om deel te hebben aan zijn oorspronkelijke staat. De dood maakt hem onwaardig en het is ellendig om die goede dood, die zachte dood zo te zien. Maar de dood is niet goed en is niet zacht. Voor vele mensen komt hij als een ongewenste bezoeker en weinigen zijn er die zich zo met hem verzoend hebben dat zij hem zien als een drempel die zij over moeten gaan om daardoor in een betere wereld te komen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=TB1QL6A8
Want tussen man, vrouw en slang heerst de dood en zolang de mens de boodschap daarvan niet begrijpt is hij overgeleverd aan het krachtveld van die begoochelende en uiterst subtiel bedrieglijke werkingen, die erop uit zijn hem steeds weer te verstrikken en de weg te doen kiezen van de verdere ontwikkeling.
Als men de weg kiest die de vruchten van de boom der kennis bieden, loopt men het grootste gevaar zijn ziel te verliezen, waardoor de toegang tot de boom des levens voor hem wordt versperd. In welk een dodelijk lijden wordt dan de mens binnen gevoerd, zwervend en hulpeloos, hoe tragisch en vaak vernederend, verstoken van alle zekerheid van alle innerlijke kracht en belevenis. Het zijn de mensen die God wegjagen, dwz: zij ontkennen hun eigen ziel en grendelen haar met een angstige leugen dicht. Want men ontkomt tenslotte toch niet aan zijn bestemming hoewel geen mens bijna de moed heeft te denken dat deze bestemming een stralende en lichtende, een gouden-geestelijke is.
Hoeveel leerstellingen zal hij nog voortbrengen, hoeveel illusies zal hij trachten ingang te doen vinden door schone theorieën, hoeveel opstand en revolutie zullen deze opvattingen weer tot gevolg hebben? En dat alles omdat het inzicht gaat ontbreken, omdat de ziel niet meer functioneert, omdat men daardoor niet meer weet wat de zin is van het leven, omdat men er zelf geen zin meer aan kan toeschrijven.
Het is de slang die in de mens de drang heeft wakker geroepen naar vermenigvuldiging, naar ontwikkeling, naar 'evolutie', naar voortdurende wijzigingen en veranderingen in een nooit eindigende rusteloosheid der tijden om daarin toch maar te willen zijn 'als God'.
Volgens deze uitspraak van Jezus is het de dood waarin de gevolgen van de val des mensen culmineren. De dood is het bewijs van zijn onmacht om deel te hebben aan zijn oorspronkelijke staat. De dood maakt hem onwaardig en het is ellendig om die goede dood, die zachte dood zo te zien. Maar de dood is niet goed en is niet zacht. Voor vele mensen komt hij als een ongewenste bezoeker en weinigen zijn er die zich zo met hem verzoend hebben dat zij hem zien als een drempel die zij over moeten gaan om daardoor in een betere wereld te komen.
Barend van der Meer
De uitgesproken woorden:
http://www.megaupload.com/?d=TB1QL6A8
Reacties