uiteenvallen
Vindt t een mooi woord, uiteenvallen.
Komt zoiets naar boven, als we niet uiteen durven te vallen, kan nooit dat Nieuwe door ons heen opstaan, kunnen we ons nooit werkelijk vernieuwen. Dan zullen we alleen maar kristalliseren. Een dikke korst om ons heen laten groeien van ideeën, beelden, gedachten, noem maar op, waar niks meer door kan.
Dus daarom helemaal uiteenvallen, neerstorten. Dat het leven je even helemaal vermorzeld. Dit toe durven laten dat dit kan, dat dit mag gebeuren. Een soort sterven, waardoor waarlijk iets nieuws in ons wakker kan worden, zichtbaar mag worden. Dat er ruimte mag komen voor t Eeuwig nieuwe, vernieuwende.
Durven toelaten wat is, geweldig. Durven gewoon die pijn te voelen, dat klotengevoel, die zo 'lelijke' gedachten/emoties. Dat alles er mag zijn. Dan kan t verdwijnen, oplossen.
Puur en kwetsbaar durven zijn. Het echt niet meer weten, totaal wanhopig en weerloos, zodat het Weten kan spreken en je weer mag helen, transformeren.
Onszelf zijn, maar dan ook helemaal, met alles erop en eraan. Wat maar binnenin leeft, niets wegstoppen.
Ben zelf vaak gestorven om te kunnen worden wat ik nu ben.
En als dit weer wil gebeuren, weer nodig is, graag, hoe eerder hoe beter.
Kagib
De uitgesproken woorden
Komt zoiets naar boven, als we niet uiteen durven te vallen, kan nooit dat Nieuwe door ons heen opstaan, kunnen we ons nooit werkelijk vernieuwen. Dan zullen we alleen maar kristalliseren. Een dikke korst om ons heen laten groeien van ideeën, beelden, gedachten, noem maar op, waar niks meer door kan.
Dus daarom helemaal uiteenvallen, neerstorten. Dat het leven je even helemaal vermorzeld. Dit toe durven laten dat dit kan, dat dit mag gebeuren. Een soort sterven, waardoor waarlijk iets nieuws in ons wakker kan worden, zichtbaar mag worden. Dat er ruimte mag komen voor t Eeuwig nieuwe, vernieuwende.
Durven toelaten wat is, geweldig. Durven gewoon die pijn te voelen, dat klotengevoel, die zo 'lelijke' gedachten/emoties. Dat alles er mag zijn. Dan kan t verdwijnen, oplossen.
Puur en kwetsbaar durven zijn. Het echt niet meer weten, totaal wanhopig en weerloos, zodat het Weten kan spreken en je weer mag helen, transformeren.
Onszelf zijn, maar dan ook helemaal, met alles erop en eraan. Wat maar binnenin leeft, niets wegstoppen.
Ben zelf vaak gestorven om te kunnen worden wat ik nu ben.
En als dit weer wil gebeuren, weer nodig is, graag, hoe eerder hoe beter.
Kagib
De uitgesproken woorden
Reacties