6-7-42 geluksgevoel

Het is me zo wonderlijk te moede. Ben ik dat werkelijk, die hier zit te schrijven met zo'n grote rust en rijpheid in me en zou iemand het kunnen begrijpen wanneer ik zei dat ik me zo merkwaardig gelukkig voel, niet opgeschroefd of wat ook, maar heel eenvoudig en gelukkig, omdat er een zachtheid en een vertrouwen in me groeiende is van dag tot dag? Omdat al het verwarrende en dreigende en zware wat er op me afkomt geen ogenblik tot een zinsverbijstering bij me leidt? Omdat ik het leven zo klaar en duidelijk in al zijn contouren blijf zien en beleven. Omdat er niets vertroebeld raakt in mijn denken en mijn voelen. Omdat ik alles dragen en verwerken kan en het besef van al het goede dat er in het leven en ook in mijn leven was, niet verdrongen wordt door al het andere, maar steeds sterker met me vergroeit. Ik durf nu haast niet meer verder te schrijven, ik weet niet wat dat is, net of ik al bijna te ver ga in m'n ontruktheid aan al datgene, wat bij de meesten bijna tot verstandsverbijstering voert. Wanneer ik weet, heel zeker weet, dat ik de volgende week sterven zal, dan zal ik nog de hele week aan m'n bureau kunnen zitten en studeren, in alle gemoedsrust, zonder dat dat een vlucht is en ik weet nu dat leven en sterven zinrijk met elkaar verbonden zijn. Het zal een verglijden zijn, ook al is het einde in z'n uiterlijke vorm triest of gruwelijk.

Etty Hillesum

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen