de dood

Blijft een boeiend thema, de dood, wat is dat de dood. Zijn we echt niet meer dan een klok die plotseling stilstaat?
Niemand is terug gekomen, al zijn er natuurlijk eindeloze beschrijvingen van bijna dood ervaringen. Allerlei doorgevingen, inspiraties hoe t hierna is. Vele mensen die de gestorvenen zien.
En toch zelfs daarin kan t verstand zeggen, dat t allemaal te maken heeft met wanen met stofjes in de hersenen etc.
Dus je kunt t niet overbrengen, geen harde bewijzen geven.
Zelfs niet door wat Osho zegt, wie is de toeschouwer die naar je ademhaling 'kijkt'? Och ja waarom zou die toeschouwer ook niet wegvallen als die ademhaling stopt?

Wat blijft over?
Je eigen ervaren.
En ook dat kan rotsvast zijn, en hoeft niet meer bewezen te worden.
Je Weet het gewoon. Maar dat Weten kun je niet overbrengen, je kunt er slechts uit leven. Dat die dood niet bestaat, omdat je t zo beleeft, omdat er geen angst is voor die dood, om wat voor reden dan ook. Een gewoon Weten dat t leven eeuwig is, eeuwige verandering en omzetting.
Gaan we niet elke dag een beetje dood bij t slapen gaan? Is niet t enige verschil dat we weer terugkomen, en bij t sterven voorlopig niet meer? In ieder geval niet in dat lichaam.
Het schept ruimte voor dat leven, over de inhoud van het leven, van het hier zijn. Het geeft perspectief, zin en betekenis voor jezelf.
Daarmee kun je eventueel iemand anders in raken, maar t hoeft niet, het is jouw beleven jouw Zijn.


Kagib