geslachtsdrift uit roman de Witte Dominicaan

De geslachtsdrift - of deze zich nu openbaart zoals bij de jeugd, of dat zij zich verbergt, zoals bij de grijsaard - is de wortel des doods; die te verdelgen was het vergeefse doel van alle asceten. Zij zijn gelijk aan Sisyphus, die rusteloos een rotsblok tegen de berg oprolt om steeds opnieuw vol wanhoop te zien hoe hij weer naar de diepte terugrolt.
Zij willen het magische koud-zijn afdwingen, terwijl zij mensen zijn. Zij ontwijken de vrouw, en toch is het alleen de vrouw die hen kan helpen.
Het vrouwelijke, die hier op aarde van het mannelijke is gescheiden, moet in hen komen, moet in hem tot één geheel versmelten; dan is pas alle vleselijke hartstocht to stilstand gekomen. Eerst als de beide polen elkaar dekken is de echt - de ring - gesloten. Dan is de koude er, die in zichzelf blijft bestaan; de magische kou die de wetten van de aarde verbreekt, die niet meer de tegenstelling van de warmte is; die aan gene zijde van kou en warmte ligt. De koude waaruit als uit een niets,voortkomt alles wat de macht des geestes in het geloof tot stand kan brengen. De geslachtsdrift is het juk voor de triomfwagen van de medusa, waarvoor wij gespannen zijn.

Gustav Meyrink