Verleiding uit roman de Witte Dominicaan

Waar ijdelheid en begeerte naar macht in een hart wonen, daar zijn zij bij de hand en zij blazen deze droevige vonken aan, totdat zij een brandend vuur zijn geworden en de mens zich verbeeldt in onzelfzuchtige liefde voor zijn naasten te zijn ontbrand en heen gaat en predikt, zonder ertoe geroepen te zijn - en als een blinde leidsman met de kreupelen in de diepte stort.

Wat zij zien dat zich een kristal vormt dat belooft symmetrisch te worden - een evenbeeld van God - daar spannen zij alle krachten in om het te vernietigen.
Het rijk van het versplinterde bewustzijn is hun toekomstdroom, bezetenheid van allen en alles hun hoop. Zij prediken door de mond van de bezetenen het 'duizendjarig rijk' zoals eenmaal de profeten, maar dat rijk 'niet van deze wereld is' zolang de aarde en de mens niet veranderen door de wedergeboorte des geestes - dát verzwijgen zij.

Zij zeggen: treed op als leidsman! En zij weten wel dat men alleen kan leiden als men volmaakt is geworden.
Zij weten: het leven op aarde moet een toestand van overgang zijn. Daarom lokken zij listig: maak een paradijs van deze aarde, terwijl zij heel goed weten dat alle moeite daaraan besteed vruchteloos is.


Gustav Meyrink