aanpassen

Zodra je voor iemand, waarvoor je altijd bang bent geweest, geen angst meer hebt, zul je vrij zijn. Maar ga eerst na of je nu niet bang bent geworden voor iemand anders. Gevoelens van afhankelijkheid, verlangen en angst laten zich immers gemakkelijk verplaatsen naar anderen.
De zucht naar goedkeuring zit er diep in en schiet snel wortel. Je geremd voelen is altijd een teken van angst. Hoe kon je ooit zo kwaad, haatdragend en zelfs angstig zijn tov mensen van wie je zei te houden? Omdat je iets wilde waarvan je dacht dat het noodzakelijk was om emotioneel te overleven en daarvoor had je hen uitgekozen. Het is onmogelijk om lief te hebben als je vol angst en wanhoop zit. Is er nog steeds iets wat je van hen wilt? Je hebt de keus: liefhebben of iets verlangen; vrij zijn of van andere mensen willen dat ze veranderen.

Als kinderen niet voortdurend op hun kop werden gezeten, zou het altijd goed met ze gaan. Ze zijn in staat te luisteren, te leren en te kijken, maar waarom zouden we hen, bij alles wat we doen, ook nog eens opzadelen met angst en schaamte en met het idee dat iets slecht of zondig is? Waar komt dit vandaan? Weet jij nog hoe jij hebt geleerd bang te zijn en je te schamen?
'Zo gedraag je je toch niet waar bezoek bij is!
Sorry mamma.
Bied je excuses aan.
Sorry hoor.
Ik schaam me voor je. En ik hoop dat jij je ook een beetje schaamt.' Enz.
Fouten maken is normaal en gezond. Als je nooit fouten mag maken, is er ook geen risico, alleen berekenend conformisme. En zo zit het leven niet in elkaar, noch is dat de zin van de schepping.


Anthony de Mello