de gouden adelaar

Een man vond een adelaarsei en legde het in het nest van een gewone kip. Het ei kwam samen met het broedsel van de kip uit en groeide daarmee op. Zijn hele leven deed de adelaar wat de kippen ook deden, en dacht dat hij een kip was. Hij krabde de grond los voor wormen en insecten. Hij maakte klokkende geluiden en kakelde. En hij gooide zijn vleugels omhoog en vloog een meter de lucht in.

Jaren gingen voorbij en de adelaar werd al heel oud.
Op een dag zag hij boven zich een indrukwekkende vogel aan de wolkeloze hemel. De vogel zweefde in sierlijke verhevenheid tussen de sterke windstromen, terwijl zijn sterke gouden vleugels nauwelijks een slag maakten. De oude adelaar keek vol ontzag omhoog. 'Wie is dat?' Vroeg hij. 'Dat is de adelaar, de koning der vogels,' zei zijn buurman. 'Hij hoort in de lucht thuis. Wij zijn thuis op de grond, wij zijn kippen.'
En zo leefde en stierf de adelaar als een kip, want dat was wat hij dacht te zijn.

Anthony de Mello