te vol



Is niet het grote manco van deze tijd, van de westerse mens. Van juist de mens in de rijke landen dat we veel te vol zitten?
Juist ook vaak de spirituele mens?
Met zoveel programma's, technieken, kennis, ideeën, regels, normen, cultuurjasjes.... dat de Werkelijkheid hierachter verdwijnt. Echtheid? Onbevangenheid, eerlijke open vriendelijkheid, spontaniteit?
Onze ego's zo groot dat er gewoon geen ruimte meer is voor de Christus, voor de Liefde, voor Zijn.
Echte deemoed, wat uiteindelijk ook een aspect van de Liefde is zonder dat je deemoedig hoeft te zijn. Als een vanzelfsprekendheid, echte warme hartelijkheid zonder ondergrond van iets terug verlangen. Een genieten, gewoon dat je leeft zonder dat er ook maar iets aan vast zit, een beeld, een idee, een achtergrond. Gewoon genieten van dat wat is zonder houding zonder idee van ja hier mag ik van genieten want dat past binnen de cultuur maar nee gewoon genieten van dat je Bent, gewoon Zijn.
Steeds weer opnieuw het leven indrinken, alles op je af laten komen, zonder beeld, zonder voor of afkeur gewoon dat wat is.

Voor dit alles is eigenlijk voorwaarde dat we leeg zijn van onszelf. Juist dan kunnen wonderen gebeuren, kan de Christus zich door ons heen werkelijk openbaren. Daar is geen methodiek, techniek, systeem voor nodig. Dit staat er juist vaak tussenin, blaast op, maakt jou vol terwijl jij juist moet verdwijnen.
Maar wij hebben vaak ons leven volgepropt met zoveel en zien elkaar niet echt meer. We zien slechts het beeldenspel, het ingevoegd worden in een vakje. We worden hierdoor geleefd, door alles wat we zo belangrijk zijn gaan vinden, waarmee we overvoerd worden door de media. Het ene modeverschijnsel na de andere, ook binnen de New Age. Steeds wordt weer iets nieuws gezocht om de mens in te palmen. Weer een nieuw wondermiddel, techniek, methode voor zelfverlichting.
Maar leven we nog zelf?
Is er nog ruimte voor het werkelijke Leven?
Is er nog ruimte voor die Liefde die niet van deze wereld is?


Kagib
De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-UDTXAVDHJOEJ.mp3

Reacties

Walter zei…
Met een niet 'volgepropt' leven beschouwt men je al snel als een buitenbeentje..
Groeten van een beetje buitenbeentje.
Buitenbeense knuffel! ;-)
26 februari 2013 om 13:42
Kagib zei…
Hihihi maar de buiten-beentjes her-kennen elkaar weer lieve Walter, das weer t mooie, die trekken elkaar aan, hoe weinig er ook zijn. En daarin is dan ware verbondenheid van hart tot hart.

Heerlijk verbonden knuffels dank je wel liefsss xxx
26 februari 2013 om 14:00
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

HET PAD

Afbeelding
Er is maar één Verbinding, en het gaat er dus om daar Verbinding mee te maken, je aan over te geven. Een soort stille heldere Kracht die alles Weet en overziet. Onder leiding van deze Kracht kun je de weg naar Huis gaan. Het is een proces van voortdurende verandering. Sterven en weer als een nieuw mens opstaan, keer op keer op keer. Het Pad gaan betekent niet zomaar alles uitleven, maar ook niet wat dan ook onderdrukken. Het betekent in ontvankelijkheid voor het ware Licht alles aan dit Licht durven bloot te stellen, in het Licht te zetten. In het licht brengen alles wat nog duister is, alles wat nog tot licht wil worden. Dat is het ware bevrijdende pad. In Verbinding het vrijkomen van alles wat het eeuwige licht verduisterd, van alle ketens van alle inkleuringen van t leven. Dit kun je dus niet doen. Het enige wat je kunt doen is je open stellen, tot overgave komen zodat het Licht zijn werking kan tonen, ervaarbaar maken. Wil je werkelijk je basis vinden, de juiste basis vinden, dan z...
Meer lezen

eigenwilligheid en de Wil

Afbeelding
Het is goed  tot je door te laten dringen dat je niets of niemand de schuld kunt geven van dat wat op je pad komt. Dat wat je raakt, wat binnen komt, emoties opwekt. Dat is allemaal jouw aurisch veld wat iets aantrekt of iets afstoot. Uiteindelijk zijn we veel te eigenwillig, waardoor we niet kunnen resoneren met de Wil. Eigenwillig in de zin dat we teveel willen. Maar eigenwilligheid kan ook bestaan uit dat we te weinig willen, onze onzekerheid om dingen te doen. Ook dat is ons ikje. Ook dat is onze wil waardoor we voor de Wil gaan staan. Met dat willetje kun je eigenlijk niet zoveel al zou je nog zo graag willen. Ook in de voortgang op het pad, dingen waar je naar reikt, je kunt dit niet doen. Het enige waar je toe kunt komen is overgave aan de Wil. Niet mijn wil maar Uw Wil geschiede. Dan komt er weer ruimte voor nieuwe ont-wikkelingen. Er kan dus niets je aura in wat daarmee niet resoneert. Als de emoties verdwenen zijn, alle eigenwilligheid alle beladen en geladenheid, dan zul...
Meer lezen

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE

Afbeelding
Eigenlijk gaat het erom dat je op n punt komt dat je totaal met lege handen staat. Dat alles uit je handen geslagen is. Van daaruit geef je dan alles uit handen, geef je jezelf over. Het is een periode van helemaal op jezelf teruggeworpen worden. Het echt niet meer weten, en t ook niet meer geforceerd willen weten, een verwoed vechten om eruit te komen. Nee t is eerder een verstillen, tot stilte komen, tot rust komen. Alles losgelaten hebben, dan kan de Verbinding gemaakt worden, de aanraking plaatsvinden, waarna alles anders is. Je Weet dit dan. Er is iets in je wakker geworden wat je eigenlijk allang wist maar nu tot leven gekomen is. Een nieuwe weg ben je opgegaan. Een weg waar geen terugkeer meer op mogelijk is. Je enige verlangen is, in deze Verbinding, om verder te gaan. Eigenlijk is en blijft dit de voorwaarde. Daarom zeggen de Rozenkruisers ook altijd dat je pas bij de School komt als je ervaringsvol bent, alles geprobeerd hebt, maar dat dit vruchteloos was. Is dit Pad dan niet...
Meer lezen