vanuit het Niets

Alles wat zij doet, verricht de ziel niet met het wezen, maar met haar krachten; wat zij erkent, erkent zij met het verstand; wanneer zij iets denkt, doet zij het door middel van het geheugen; wanneer zij liefheeft, doet zij het met de wil. Zij werkt dus met de krachten en niet met het wezen. En iedere uitwerking van haar is altijd gebonden aan een middelaar: de kracht tot zien aan de ogen, en zo is het bij alle zinnen.
Maar in het wezen of de grond van de ziel is generlei werk. Want de krachten waarmee de ziel werkt ontspringen wel aan de zielengrond, maar in die grond zelve is alleen het diepe zwijgen. Alleen hier is ruimte en rust voor die geboorte, waarin God Zijn 'woord' spreekt. Want deze plaats is naar haar aard voor niets anders ontvankelijk dan voor het goddelijke wezen, zonder enige bemiddeling. Hier gaat God in tot de ziel, met alles wat Hij is, niet slechts ten dele: tot haar grond gaat Hij aldus in.

Niemand kan de zielengrond beroeren, dan alleen God. Het schepsel - het ik - dringt niet in de grond door, het moet buiten blijven staan, bij de krachten. Daarom is geen ding de ziel zó onbekend, als zij zichzelve is. De ziel, zegt een Meester, kan zich van zichzelve geen beeld vormen, zoals zij werkelijk is. Want een beeld komt alleen via de zinnen binnen, dientengevolge kan zij van zichzelf geen beeld hebben. Zo kent zij dus al het andere, alleen zichzelve niet.

Meester Eckhart

Om diep tot je te laten spreken
Zo helder zichtbaar gemaakt, dat we als t ware uit die bedding zijn geraakt, met alle gevolgen van dien. Maar we kunnen er weer in terug keren door ons willen af te leren, over te geven, inzicht erin te krijgen, van waaruit. Tot overgave komen en zo meer en meer samen komen samensmelten met God, met het Goddelijke, in alles. :)))

lieve warme groet Kagib