aangeraakt



Verwarrende beelden.
Nieuwe werelden die zich openen en sluiten.
Opgeslokt door je medemens.
In de huid kruipen van, maar er niet meer uit kunnen stappen.
Totaal inleven maar daardoor je eigen leven niet meer kunnen leven.
Ingekapseld door verlangens, verwachtingen, angsten, verdriet.
Overal licht willen brengen, maar zelf verduisterd worden door de duisternis van anderen.

Van binnen speelt zich een heel ander leven af, dan aan de buitenkant zichtbaar is..
Gedachten die om en om tollen, verstrikken.
Ze zuigen je mee van licht naar duisternis, van duisternis naar licht.
Van leven naar dood, van dood naar leven.
Ze nemen je gevangen in een wurgende houdgreep, in een draaikolk die je naar beneden sleurt.

Een stralende lach, een bemoedigend woord.... voor de ander.
Een luisterend oor, een wijze raad...... voor de ander.
Een stroom van liefde vloeiend........ naar de ander.
Niets voor je zelf, alles......... voor de ander.

Maar wat als de ander er niet meer is?
Wat als er geen mogelijkheid meer tot geven is?
Geef je ook werkelijk om jezelf?
Realiseer je jezelf wat diep in je binnenste woont?
Durf je jezelf aan deze Kracht over te geven?
Ook als dit betekent dat je hierdoor een periode niets aan de medemens hebt te geven?

Loop jezelf niet voorbij.
Kom in de ware harmonie.
De Harmonie met het Goddelijke in jou.
Een innerlijk Weten zal groeien die je de weg zal wijzen.
Uiteindelijk zul je dan waarlijk dienstbaar kunnen zijn.

Kagib
De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-ZKAD3BFDHW7Z.mp3

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen