de Godheid het Niets
De Godheid is naamloos en hoedanigheidsloos, want over haar kan niemand iets verklaren, noch kan iemand haar kennen. In deze zin zegt een Meester: wat wij van de eerste oorzaak kennen of erover verklaren, dat zegt meer over onszelf dan over de eerste oorzaak, want die is boven alle verklaren en kennen verheven!
Zeg ik dus van de Godheid: God is goed, dan is dat niet de volle waarheid; veeleer ben ik goed, maar God niet. Want wat goed is, kan beter, en wat beter kan worden, kan ook het beste worden. God is niet goed, daarom kan Hij ook niet beter en niet het beste worden. Zulke bepalingen passen ten enen male niet bij God.
Zeg ik verder van de Godheid: God is wijs, dan is ook dat niet de waarheid. En zeg ik dan nog: God is het Zijnde, dan is ook dat niet waar. De Godheid is veeleer een boven het Zijnde verheven Niet-zijn.
Maar wat zo vraagt gij, moet ik dan doen? Onttrek u aan al, wat gij zelve zijt, ga onder in de rust van Zijn wezenheid; wat eerst apart was: Hij daar, hier Gij, voegt nu zich tezaam tot een een enkel Wij, waar, met eeuwige zin, Gij - nu Hij - herkent Hem: een naamloos Niets, een ongeworden 'Ben'!
Ja, je vraagt je misschien wel af, wat is de zin ervan om dit te delen. Dit staat zo ver af van alles wat ik doe, waar ik vol van ben, waar ik mee bezig ben, wat ik belangrijk vind, wat ik goed vind, waar het me om gaat, waar mijn leven om draait.
Juist daarom kan dit een heel vruchtbaar prikkeltje zijn, omdat dit zo'n contrast vertoont met jouw leven nu.
Maar in potentie is wat hier staat, de bedoeling dat dit ooit in jou op staat. Dat alles verdwijnt waar jij nu vol van bent. Dat dit allemaal zo relatief en vluchtig is. Maar wat blijft is wat hier staat, wat Eeuwig is, nooit meer verdwijnt als het eenmaal terug gekeerd is.
Zo mooi zoals t staat in die laatste zinnen, daar eens diep over be-zinnen:
Maar wat zo vraagt gij, moet ik dan doen? Onttrek u aan al, wat gij zelve zijt, ga onder in de rust van Zijn wezenheid; wat eerst apart was: Hij daar, hier Gij, voegt nu zich tezaam tot een een enkel Wij, waar, met eeuwige zin, Gij - nu Hij - herkent Hem: een naamloos Niets, een ongeworden 'Ben'!
lieve warme groet Kagib
Zeg ik dus van de Godheid: God is goed, dan is dat niet de volle waarheid; veeleer ben ik goed, maar God niet. Want wat goed is, kan beter, en wat beter kan worden, kan ook het beste worden. God is niet goed, daarom kan Hij ook niet beter en niet het beste worden. Zulke bepalingen passen ten enen male niet bij God.
Zeg ik verder van de Godheid: God is wijs, dan is ook dat niet de waarheid. En zeg ik dan nog: God is het Zijnde, dan is ook dat niet waar. De Godheid is veeleer een boven het Zijnde verheven Niet-zijn.
Maar wat zo vraagt gij, moet ik dan doen? Onttrek u aan al, wat gij zelve zijt, ga onder in de rust van Zijn wezenheid; wat eerst apart was: Hij daar, hier Gij, voegt nu zich tezaam tot een een enkel Wij, waar, met eeuwige zin, Gij - nu Hij - herkent Hem: een naamloos Niets, een ongeworden 'Ben'!
Ja, je vraagt je misschien wel af, wat is de zin ervan om dit te delen. Dit staat zo ver af van alles wat ik doe, waar ik vol van ben, waar ik mee bezig ben, wat ik belangrijk vind, wat ik goed vind, waar het me om gaat, waar mijn leven om draait.
Juist daarom kan dit een heel vruchtbaar prikkeltje zijn, omdat dit zo'n contrast vertoont met jouw leven nu.
Maar in potentie is wat hier staat, de bedoeling dat dit ooit in jou op staat. Dat alles verdwijnt waar jij nu vol van bent. Dat dit allemaal zo relatief en vluchtig is. Maar wat blijft is wat hier staat, wat Eeuwig is, nooit meer verdwijnt als het eenmaal terug gekeerd is.
Zo mooi zoals t staat in die laatste zinnen, daar eens diep over be-zinnen:
Maar wat zo vraagt gij, moet ik dan doen? Onttrek u aan al, wat gij zelve zijt, ga onder in de rust van Zijn wezenheid; wat eerst apart was: Hij daar, hier Gij, voegt nu zich tezaam tot een een enkel Wij, waar, met eeuwige zin, Gij - nu Hij - herkent Hem: een naamloos Niets, een ongeworden 'Ben'!
lieve warme groet Kagib
Reacties