de vis en de angel
Men kan de vraag stellen: moet de mens zich oefenen in boetedoeningen en verzuimt hij iets als hij die nalaat? Daarover een kort woord.
Alle boetedoeningen, of het nu vasten, waken, bidden, knielen, zelfkastijding of wat ook is, zijn uitgedacht omdat het vlees tegen de geest in verzet komt. Vaak is het vlees de geest te machtig: er woedt een niet-aflatende strijd tussen deze twee. Het vlees is hierbij sterk, het heeft de wereld als bondgenoot, de aarde is zijn vaderland. Maar de geest van de mens is zwak, hij heeft de wereld tegen zich, zijn vaderland is de hemel. Daarom moeten de boetedoeningen ertoe dienen de geest te laten zegevieren over het vlees.
En toch: als men de strijd tussen vlees en geest wil beslechten, slaagt men daarin sneller met behulp van de liefde. En met niets anders loert God zozeer op ons. Het is met de liefde als met de angel
van een visser. Zolang de vis alleen maar naar het aas hapt, kan hij niet in de macht van de visser komen. Maar klemt de vis zich in de angel vast, dan is de visser zeker van hem, hoe de vis zich ook wendt of keert. Evenzo is het met de liefde.
Wie zich aan de liefde hecht, is verbonden door de allersterkste band. Hij is zó gevangen met handen, voeten, ogen, mond en hart, kortom met alles wat vleselijk is, dat hij wel aan God moet toebehoren. Wat God ook overzendt, hij is in staat het te aanvaarden. En met niets maakt hij zich God vertrouwder dan met deze zoete last. Wie in de angel van de liefde gebeten heeft, kan door geen vijand meer worden overwonnen: hij zoeke daarom geen andere middelen.
Meester Eckhart
Hihihi nou das ook n mooie beeldspraak met die angel en die vis. Maar je begrijpt denk ik wel wat hij bedoelt.
In de Liefde ligt de grootste Kracht. Maar die Liefde die dwingt jou niet, je kunt die Liefde niet als n jasje aantrekken, je kunt Liefde niet doen. Vaker zijn hier ervaringen voor nodig om voeling te krijgen met de Liefde. Dat je keer op keer mag ervaren hoe onvoorstelbaar die Goddelijke Liefde is, hoe alles in elkaar past, dat je in jezelf meer en meer die Liefde mag voelen.
Door daar dan meer en meer voeling mee te krijgen wil je niets liever dan verdwijnen, dat zichtbaar mag worden wat tussen die Liefde in zit. Dat kan pijn doen, in die confrontatie, want er is dan geen verschuilen meer, geen verstoppen, geen overstijgen geen er iets anders van maken. Nee je hebt je vastgebeten in die angel en je laat niet meer los, wat t gevolg ook is.
En juist als je dit proces aangaat ingaat mag t steeds eenvoudiger worden verdwijnt de pijn de strijd het verzet, sta je meer en meer met lege handen. En dan kunnen ze overvol gevuld worden, zul je je vervuld voelen door deze Liefde.
En dit was de laatste van Meester Eckhart die ik uitgezocht heb. Nu even kijken wie hierna komt. :)
lieve warme groet Kagib
Alle boetedoeningen, of het nu vasten, waken, bidden, knielen, zelfkastijding of wat ook is, zijn uitgedacht omdat het vlees tegen de geest in verzet komt. Vaak is het vlees de geest te machtig: er woedt een niet-aflatende strijd tussen deze twee. Het vlees is hierbij sterk, het heeft de wereld als bondgenoot, de aarde is zijn vaderland. Maar de geest van de mens is zwak, hij heeft de wereld tegen zich, zijn vaderland is de hemel. Daarom moeten de boetedoeningen ertoe dienen de geest te laten zegevieren over het vlees.
En toch: als men de strijd tussen vlees en geest wil beslechten, slaagt men daarin sneller met behulp van de liefde. En met niets anders loert God zozeer op ons. Het is met de liefde als met de angel
van een visser. Zolang de vis alleen maar naar het aas hapt, kan hij niet in de macht van de visser komen. Maar klemt de vis zich in de angel vast, dan is de visser zeker van hem, hoe de vis zich ook wendt of keert. Evenzo is het met de liefde.Wie zich aan de liefde hecht, is verbonden door de allersterkste band. Hij is zó gevangen met handen, voeten, ogen, mond en hart, kortom met alles wat vleselijk is, dat hij wel aan God moet toebehoren. Wat God ook overzendt, hij is in staat het te aanvaarden. En met niets maakt hij zich God vertrouwder dan met deze zoete last. Wie in de angel van de liefde gebeten heeft, kan door geen vijand meer worden overwonnen: hij zoeke daarom geen andere middelen.
Meester Eckhart
Hihihi nou das ook n mooie beeldspraak met die angel
en die vis. Maar je begrijpt denk ik wel wat hij bedoelt. In de Liefde ligt de grootste Kracht. Maar die Liefde die dwingt jou niet, je kunt die Liefde niet als n jasje aantrekken, je kunt Liefde niet doen. Vaker zijn hier
ervaringen voor nodig om voeling te krijgen met de Liefde. Dat je keer op keer mag ervaren hoe onvoorstelbaar die Goddelijke Liefde is, hoe alles in elkaar past, dat je in jezelf meer en meer die Liefde mag voelen. Door daar dan meer en meer voeling mee te krijgen wil je niets liever dan verdwijnen, dat zichtbaar mag worden wat tussen die Liefde in zit. Dat kan pijn doen, in die confrontatie, want er is dan geen verschuilen meer, geen verstoppen, geen overstijgen geen er iets anders van maken. Nee je hebt je vastgebeten in die angel
en je laat niet meer los, wat t gevolg ook is. En juist als je dit proces aangaat ingaat mag t steeds eenvoudiger worden verdwijnt de pijn de strijd het verzet, sta je meer en meer met lege handen. En dan kunnen ze overvol gevuld worden, zul je je vervuld voelen door deze Liefde.
En dit was de laatste van Meester Eckhart die ik uitgezocht heb. Nu even kijken wie hierna komt. :)
lieve warme groet Kagib
Reacties