het kind en de maatschappij
Elk kind wordt geboren met een innerlijk vermogen; je hoeft het kind niet te leren hoe het zich moet ontspannen. Kijk alleen maar eens naar een kind - hij is ontspannen, hij is een toestand van loslaten. Maar je wilt hem deze paradijselijke toestand niet laten genieten. Je gaat hem algauw beschaving bijbrengen.
Elk kind is primitief, ongeciviliseerd. En het is de ouders en de leraren en iedereen erom te doen kinderen te civiliseren, hen deel te maken van de samenleving. Niemand maakt er zich druk om dat de samenleving volslagen onzinnig is. Het is goed als het kind blijft zoals hij is, niet langer ingewijd wordt in de samenleving en in je zogenaamde beschaving.
Maar ondanks alle goede bedoelingen, kunnen ouders het kind niet met rust laten. Ze moeten hem leren werken, ze moeten hem leren productief te zijn, ze moeten hem leren wedijveren. Ze moeten hem leren, tenzij je aan de top staat, heb je ons teleurgesteld. Dus iedereen loopt het vuur uit zijn schoenen om aan de top te komen. Hoe kun je dan ontspannen?
Kinderen komen met een innerlijke, intuïtieve eigenschap los te kunnen laten. Ze zijn volkomen ontspannen. Daarom zijn alle kinderen mooi. Heb je er ooit over nagedacht? Alle kinderen, geen een uitgezonderd, zijn van een geweldige charme, levendigheid en schoonheid. En deze kinderen groeien op, en dan zijn heel hun schoonheid en charme verdwenen. Een volwassen mens met dezelfde charme, met dezelfde schoonheid, met datzelfde sprankelende, is heel moeilijk te vinden.
Ik ben niet tegen werk gekant; werk heeft zijn eigen nut - maar dan ook alleen nut. Het kan niet de totaliteit van je leven gaan uitmaken. Het is een absolute noodzakelijkheid dat je voedsel nodig hebt, dat je kleding nodig hebt, een dak boven je hoofd. Werk, maar raak niet aan werk verslaafd. Op het moment dat je niet werkt, moet je weten hoe te ontspannen.
Osho
Stem er helemaal mee in.
Heb me vaker afgevraagd als ik dan naar een kind kijk, en dan naar een volwassene, wat gaat er fout?
Al dat leven, al die levendigheid, al dat intense beleven, zoveel zien, voelen, proeven, zo open en puur, iedereen is een. Het verdwijnt allemaal, iedereen moet hetzelfde zijn al wordt aan de oppervlakte gepropageerd dat je uniek moet zijn. Maar de ware uniekheid, de ware zelfstandigheid gaat verloren.
lieve warme groet Kagib
Elk kind is primitief, ongeciviliseerd. En het is de ouders en de leraren en iedereen erom te doen kinderen te civiliseren, hen deel te maken van de samenleving. Niemand maakt er zich druk om dat de samenleving volslagen onzinnig is. Het is goed als het kind blijft zoals hij is, niet langer ingewijd wordt in de samenleving en in je zogenaamde beschaving.
Maar ondanks alle goede bedoelingen, kunnen ouders het kind niet met rust laten. Ze moeten hem leren werken, ze moeten hem leren productief te zijn, ze moeten hem leren wedijveren. Ze moeten hem leren, tenzij je aan de top staat, heb je ons teleurgesteld. Dus iedereen loopt het vuur uit zijn schoenen om aan de top te komen. Hoe kun je dan ontspannen?
Kinderen komen met een innerlijke, intuïtieve eigenschap los te kunnen laten. Ze zijn volkomen ontspannen. Daarom zijn alle kinderen mooi. Heb je er ooit over nagedacht? Alle kinderen, geen een uitgezonderd, zijn van een geweldige charme, levendigheid en schoonheid. En deze kinderen groeien op, en dan zijn heel hun schoonheid en charme verdwenen. Een volwassen mens met dezelfde charme, met dezelfde schoonheid, met datzelfde sprankelende, is heel moeilijk te vinden.
Ik ben niet tegen werk gekant; werk heeft zijn eigen nut - maar dan ook alleen nut. Het kan niet de totaliteit van je leven gaan uitmaken. Het is een absolute noodzakelijkheid dat je voedsel nodig hebt, dat je kleding nodig hebt, een dak boven je hoofd. Werk, maar raak niet aan werk verslaafd. Op het moment dat je niet werkt, moet je weten hoe te ontspannen.
Osho
Stem er helemaal mee in.
Heb me vaker afgevraagd als ik dan naar een kind kijk, en dan naar een volwassene, wat gaat er fout?
Al dat leven, al die levendigheid, al dat intense beleven, zoveel zien, voelen, proeven, zo open en puur, iedereen is een. Het verdwijnt allemaal, iedereen moet hetzelfde zijn al wordt aan de oppervlakte gepropageerd dat je uniek moet zijn. Maar de ware uniekheid, de ware zelfstandigheid gaat verloren.
lieve warme groet Kagib
Reacties