de Glimlach

Een echte glimlach is niet van de dualiteit, heeft met niets te maken, die is. Een glimlach overstromend van Liefde, vanuit Weten. Het alomvattende Weten wat buiten tijd en ruimte staat, wat er altijd is.
Wat wij ook doen, wat voor fratsen we ook uithalen. Hoe vol met verzet we ook zitten, weerstand, ergernissen, boosheid, hoogmoed, kilheid of moordlust, haat, agressie, noem maar op. Het wordt doorzien door deze Liefde. Het Weet, en er is in dit Weten geen enkel oordeel. Het Ziet wat is, doorziet jou totaal.
Hiermee versmelten betekent waarlijk geluk. Waarlijk vervuld worden met deze Liefde met dit Weten, meer en meer en meer, hoeveel we maar toelaten. Het straalt dwars door alles heen. In een onszelf hiervoor openen kan het ons helen, bevrijden.
Het is niet van het denken. Het denken staat er tussenin met beelden, eindeloze beelden over het leven.

Het is er altijd, het is Eeuwig, het is de dans van de Eeuwigheid.
Als we weer hiermee in harmonie kunnen komen met deze dans mee kunnen dansen dan zal het geluk ons omarmen.
Het is zonder angst. Waar zou je bang voor zijn als je de Eeuwigheid bent, gedragen en vervuld bent door deze Eeuwigheid?
Als je niets meer hoeft te zijn, niets meer hoeft te doen zodat alles gedaan kan worden, mag worden, wat gedaan wil worden.
In alle eenvoud Zijn.
In alle eenvoud in de Liefde Zijn.
In alle eenvoud een glimlach zijn.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://www.mijnbestand.nl/Bestand-XXWBDHLLJKXS.mp3