16-1-62 de brug en de kameel

Samen met de zwaarbeladen kameel staken we allemaal via de nieuwe brug het stroompje over; de fietsers, de dorpsvrouwen, die van de stad terugkwamen, een verwaarloosde hond en een trotse oude man met een lange witte baard. De oude wankele brug was weggehaald en nu lag er deze nieuwe, die van zware palen, bamboe, stro en leem was gemaakt.
Ze was stevig gebouwd en de kameel trok er zonder aarzeling overheen met zijn kop hoog in de lucht. Met zijn kop hoog in de lucht, alles beneden zich achtend en nogal kwalijk ruikend, was hij nog trotser dan de oude man. We gingen met zijn allen de brug over.
Hierna volgde een stoffige weg. De kameel maakte grote, brede sporen en was niet over te halen om sneller te lopen dan hijzelf wilde. Hij droeg zakken graan en leek volkomen onverschillig voor alles om hem heen. Hij liep voorbij de oeroude put en de tempelruïnes en zijn drijver deed zijn best om hem vlugger te laten lopen door hem met zijn blote handen te slaan.

Krishnamurti

Reacties

Populaire posts van deze blog

HET PAD

eigenwilligheid en de Wil

MYSTIEKE WEDERGEBOORTE