afhankelijkheid



Zonder merkbaar te bewegen klom het vliegtuig waarin we zaten onafgebroken. Nu strekte zich onder ons een machtige wolkenzee uit, de ene verblindend witte welving na de andere, zover het oog reikte. Zo stevig en dik als die wolkenlaag eruitzag, nodigde ze uit tot een wandeling. Terwijl we in een wijde cirkel steeds hoger stegen, openden zich af en toe een gat in het verblindende schuim, dan zag je heel diep onder je de groene aarde.
Boven ons was de wolkeloze winterhemel, teerblauw en onmetelijk. Een massieve bergketen van sneeuwtoppen strekte zich uit van noord naar zuid en schitterde in de stralende zon. De bergen reikten tot een hoogte van meer dan vierduizend meter, maar we zweefden er al boven en we klommen nog steeds. Het was een ons vertrouwde reeks van toppen, onaantastbaar vredig en bedrieglijk dichtbij. In het noorden lagen de hoogste toppen; maar wij snelden, nu we de vereiste hoogte van zevenduizend meter hadden bereikt in zuidelijke richting.

Zonder uw vrouw zou u alleen staan, zou u zich in de diepste betekenis van het woord 'verloren' voelen, dus is zij onmisbaar voor u, nietwaar? Of u zich gelukkig voelt is helemaal van haar afhankelijk en die afhankelijkheid noemt u liefde. U bent er bang voor alleen te staan. Zij is onveranderlijk aanwezig om het feit van uw principiële eenzaamheid te verhullen, zoals u dat feit bij haar verhult; maar desondanks is die een feit, is het niet?
we gebruiken elkaar om die eenzaamheid te verbergen; we ontlopen die op zoveel verschillende manieren, in zoveel verschillende relatievormen, en met ieder van die relaties brengen we afhankelijkheid tot uiting. Ik luister naar de radio, omdat muziek me een geluksgevoel geeft en me aan mezelf ontrukt; ook boeken en het weten van veel dingen zijn een voor de hand liggende vlucht voor mezelf. Van al die dingen zijn we dus afhankelijk.


Krishnamurti 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen