tijdloos

Veel woorden, zinnen, worden zo vanzelfsprekend geuit zonder diep te ervaren de betekenis.
Bv de betekenis van de Geest, van het Weten in het hart, van de Essentie... Wat voor naam je er ook maar aan wil geven.
Het staat buiten de tijd.
En daarom is het paradoxaal genoeg nooit uit de tijd.
Het is duizenden en duizenden jaren geleden wakker geworden en kan over 100.000 jaar weer wakker worden.
Omdat het uiteindelijk hoe raar het ook klinkt niks is.
Het is onafhankelijk van de zintuigen.
Onafhankelijk van wat buiten is.
Als het er is, als het vervuld is, dan is het er.
Je hoeft er niks voor te doen om het te laten blijven. Geen technieken, geen methoden, geen oefeningen, geen visie.
Want het is uiteindelijk niks.
Gek hé.
Het is gewoon.
Er hoeft hierin niks meer, want Het is er.

Dus als je 100.000 jaar geleden aan de wandel was, en je ont-moette iemand, dan zou je vanuit deze Geest meteen Verbinding gemaakt hebben. Misschien zelfs zonder iets te zeggen, je voelt het, je Weet.
Een glimlach zou verschenen zijn, en je zou verbonden geweest zijn, je een gevoeld hebben.
Geen computertjes nodig, geen mailtjes, geen techniek, auto's, helemaal niks. In wat je gevonden had buiten de tijd was je verbonden.
Hetzelfde over 100.000 jaar. Hoe de wereld er dan ook uitziet, totaal futuristisch, waarschijnlijk al veel meer werelden bewoond.
Blieb blieb hahaha. En weer hoef je elkaar maar in de ogen te kijken en je Weet, en dezelfde glimlach verschijnt.
Is toch geweldig, als je dat door je heen laat gaan.
De Essentie wat waarlijk Liefde is, is van alle tijden.
Die Liefde is van de Eeuwigheid.
Die Liefde kan niet afgepakt worden, omdat het uiteindelijk de enige realiteit is.
Die Liefde is de vervulling van de reis op aarde.
Het paradijs.
En toch gaat van daaruit de reis door en door en door en door. Vanuit het vervuld zijn tot vervulling gebracht hebben van de Liefde.
Een in Liefde, dat zullen we uiteindelijk zijn en daarin versmelten.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/RVbkX79yqv