vaccin en meer

lieve jij,

Voor hen die niet ruim 20 minuten naar mijn verhaal willen kijken nu dan nog wat woordjes die ik ter plekke intik over het vaccin en algemeen de tijd waarin we leven.

Voor alle duidelijkheid, ik neem geen vaccin. De reden is dat ik intuïtief ervaar dat het niet goed zal werken bij mij dat ik er waarschijnlijk doodziek zal worden of zelfs dood gaan. Dan kan ik niet meer doen wat ik nu al jaren doe dus daarom geen vaccin.

Maar voor mij is er algemeen een grens bereikt. Wat zaterdag ingaat veroorzaakt een splijting waarin de vrijheid ons ontnomen wordt. De vrijheid om te kiezen met allerlei achtergronden verwoordt. Het algemeen belang, je wil toch weer terug naar normaal als iedereen zich vaccineert dan kan dit op spoedige termijn. Je wil toch niet iemand ziek maken. En straks lig je in het ziekenhuis met corona en dat moeten wij betalen. Etc. etc.

Niets over waarom iemand geen vaccin neemt, dat dit een heel integere keuze kan zijn niet zomaar genomen. Geen verhaal over gevoel luisteren naar je hart trouw zijn aan dat hart.

Alleen maar het verhaal, we willen toch allemaal weer terug naar normaal.

Maar, ik wil niet terug naar normaal, hoe we nu leven met elkaar wat nu als normaal geacht wordt is voor mij abnormaal.

Oa corona is een manier geweest dat op de noodrem getrapt is, stop. Hoe we nu met elkaar leven kan zo niet verder. De natuur laat ons dat ook zien met overstromingen en branden. Dit zal alleen maar erger worden, als ons huidige consumptiegedrag doorgaat, dat het leven alleen maar draait om brood en spelen om maar zo te zeggen. Die visie heeft ons wereldwijd naar de afgrond gebracht heeft gefaald heeft slechts ongelijkheid, onrechtvaardigheid, disbalans, onderdrukking gebracht.

We zijn hier niet voor brood en spelen we zijn hier om onszelf te ontdekken. Dat is wat nu gevraagd wordt door, ja, door wat. Je mag hier je eigen naam aan geven. We zijn hier om te luisteren naar wat in ons is wat in ons hart is. Wat ik vaker genoemd heb, het Weten in het hart.

Alleen als we ons hart gaan openen krijgt het leven werkelijk zin en betekenis. Daar liggen alle antwoorden op de vragen over alles wat er gebeurt. Dan kan ook gevoeld worden dat ziekte een teken is betekenis kan krijgen in het geheel, een kans is. Juist als je gestopt wordt kan er bezinning komen op je leven en kan je inzicht krijgen in hoe je leven is vormgegeven en de betekenis hiervan. Niks mis met ziekte, ziekte is een kans voor ware heling, heling van ons binnenste.

Dat verhaal wordt niet verteld door de regering door de maatschappij door de wereld algemeen. We willen slechts de symptomen weghalen en terug naar de orde van de dag terug naar normaal.

Het normaal dat totaal destructief is voor alles en iedereen. Het wordt alleen bijna niet zichtbaar omdat we met zijn allen deze toestand in stand houden.

Daarom zeg ik nu, stop. De grens is voor mij bereikt zo wil ik niet verder. Het is tijd om op te staan en mijn appél daarin is, het is tijd voor het hart. Tijd voor een open hart. Tijd voor het Weten in het hart. De mind heeft gefaald.

Samen kunnen we hiervoor gaan staan, dit appél, niet terug naar normaal maar een oproep dat het radicaal anders kan anders wil. Dat het leven een fundament wil krijgen en dat fundament ligt in het hart.

Dat dit zich meer en meer gaat verspreiden, daar wil ik me voor inzetten.

Jij ook, her-ken je dit?

Laten we elkaar hierin vinden, van hieruit verbinding maken en verbondenheid ervaren. Echte verbondenheid in gelijkwaardigheid vanuit dat hart.

Laat je zien durf op te staan, laten we samen gaan voor een nieuwe wereld vanuit het hart met alles erop en eraan.

Dank je wel, dat je dit hebt willen lezen. Je mag dit overal verspreiden. Graag zelfs.

In verbondenheid altijd Kagib