Eenwording
Het leven draait om bewustzijn.
Niet om het verstand. Dat is zo beperkt en sluit bijna altijd juist het bewustzijn af. Het kleurt alles in, zet alles vast in beeldjes, in denkbeelden, verstart, dood het leven. Het kan heel praktisch zijn in het hanteren van het wereldse leven maar heeft geen enkele betekenis voor t Eeuwige leven.
Nee bewustzijn is uiteindelijk God. En t gaat erom dat we meer en meer van God kunnen bevatten, omvatten, indrinken, uitleven, uitstralen. Dat het bewustzijn groter en groter, ruimer en ruimer wordt. Meer en meer omvattend, totdat het alles omvat. Dan zijn we weer een in alles met God.
Maar bijna altijd verliezen we onszelf in wat we buiten ons zelf zien. Leggen daar de prioriteit, geven dat ons vertrouwen. In wat we zien, in ons verstand, in wat we denken te weten, in wat we geleerd hebben. Gevangen in de tegenstellingen, het eindeloze spel van de dualiteit van zwart en wit van haat en liefde. Een groot gevecht.
Tussendoor willen we dan verdrinken in elkaar, even niets meer, en wat uiteindelijk onbewust een heel belangrijke rol speelt in het totale leven, de seksualiteit, het seksuele spel. Daarin zoeken we eenwording, samensmelting. Maar lichamelijk zullen we nooit die samensmelting kunnen vinden. Zullen we steeds weer teruggeworpen worden op onszelf, na de daad. En de energie bouwt zich weer op, en we proberen t nog n keer, weer vergeefs. Totdat we oud en verschrompeld zijn, uitgeblust het leven.
De eenwording kan wel plaatsvinden in het bewustzijn, in onszelf. Daar kunnen we heel worden. Daar kunnen we een worden met alles en iedereen. Alles en iedereen omvatten in Liefde. Daar ligt de Sleutel, in ons diepste binnenste. Daar kunnen we vrede en vervulling vinden. Het verkrampte gevecht verdwijnt. De afhankelijkheid van buiten verdwijnt. De Liefde binnenin is gevonden en daarmee alles wat je maar zou kunnen wensen.
Die Liefde is God, en die Liefde kan meer en meer gedaanten, dimensies tonen naarmate we er ruimte aan geven. Naarmate we verstillen, leeg worden van ons zelf. Als we alles in handen geven, overgeven aan dat Andere. Aan de leiding van God in onszelf.
Seksualiteit wordt dan iets van geven, niet van nemen. Niet ter compensatie van iets maar overstromen. Werkelijk Liefde voelen voor de ander en dit ook tot uitdrukking willen brengen in het lichamelijke. De kern ligt dan in het bewustzijn niet in het lichamelijke. Je smelt samen in dit bewustzijn, in één bewustzijn, een Zijn. Zo kunnen we waarlijk weer één zijn.
Dan zijn we één in Liefde, in de Goddelijke Liefde.
Kagib
En de uitgesproken woorden:
Reacties