voorbij de dualiteit

Je hart ontlasten van iedere wens of wil, behalve de wil tot inzicht.Zo kom je het meest puur in het leven te staan. Zien wat is, wat nu is. Het proeven, het door je heen laten gaan. Vaker spreken dan juist al die wensen en de wil. Je hebt het niet, iets niet, en je baalt hiervan, je wil het wel hebben, je bent gespleten, en vergeten.... vergeten het nu. Of je had het, en het is je weer ontnomen, en je voelt verdriet, woede, grrr had ik maar, en hoe had ie dat kunnen doen... en je bent vergeten het nu.Je wil zoveel, en om dit willen, al die wensen draait je leven. Veel wordt je misschien gegeven, maar als t gegeven is, gevonden is, is het al snel niet meer aantrekkelijk, gaat weer iets anders trekken. Zo blijven we gespleten, onrustig. Hé waarom schijnt de zon nou niet, plensbui op mijn kop, mijn plezier wel goed vergalt, en het nu, het nu.... Pas als de zon weer zou schijnen zou alles weer goed zijn.

Maar de zon schijnt altijd. Alleen die wolkjes willen niet altijd meespelen, gaan voor je geluk zitten. Ze zeggen, ik blijf zitten waar ik zit en ik verroer me niet.Binnenin is dus ook altijd, altijd de Zon. Als die helder kan blijven schijnen en er geen wolkjes komen, dan is alles gewoon helemaal goed. Dan maakt t niet meer uit of er buiten wel of geen wolkjes zijn, of je huis instort, je, je baan verliest, je relatie etc. etc. want jezelf kan je niet verliezen, als t eenmaal gevonden is.

Kagib

En de uitgesproken woorden:

http://media.putfile.com/voorbij-de-dualiteit-91

http://www.megaupload.com/?d=874BZNSO

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

NIETS ZIJN

Afbeelding
Waarom kunnen we vaak niet ontspannen, gewoon zijn? Waarom durven we het niet over te geven? Terwijl we ingebed zijn in de Oceaan. Maar we maken ons eigen eilandje, denken geïsoleerd te zijn, maken een denkeilandje vanuit welke achtergrond dan ook. In dat wat gebeurd is geleerd is in het verleden. We moeten het zelf doen, sterk staan, ons mannetje staan om te overleven in deze harde maatschappij. Ja om te overleven maar leven we dan nog? Als we ons zouden durven overgeven zouden we merken dat alles zich in volledige harmonie kan ontvouwen. Als we ontspannen, gewoon even ontspannen, dan kan er ruimte komen voor diepere lagen, voor stillere lagen. Even gewoon zijn, even ademen, in en uit, en dieper voelen binnenin wat zich daar werkelijk afspeelt. Het antwoord is binnenin, altijd, en in een stuk ontspanning kan het antwoord 'gehoord' worden. Het is zo binnen zo buiten. Als jij waarlijk in harmonie bent met jeZelf straal je die harmonie uit en voegt eigenlijk alles zich naar die h
Meer lezen

KARMA NEMESIS

Afbeelding
We oogsten wat we zaaien of gezaaid hebben in een ander leven. Ja, of r dan uiteindelijk een val aan dit alles is vooraf gegaan, hou ik zelf open, t is een uitdaging zou ik zeggen. Maar uiteindelijk is alles energie. En die energie die heeft gevolgen. Je uitstraling, je gedachten, je emoties, eindeloze schakeringen van energie. Die verbinden zich met andere energietjes waar resonantie is, en dat krijg je weer terug. Zo krijg je van alles weer terug, hoop ellende, misschien ook veel plezier, genieten van je geld, een huwelijk, je bezittingen, macht, seks, noem maar op. Maar zolang niet werkelijk de vervulling binnenin plaatsgevonden heeft. Zolang er geen groei van dat Andere is, er afhankelijkheid is van wat buiten zich afspeelt, zal het vroeg of laat weer van je afgenomen worden, uit je handen geslagen worden. En daarin zit het Plan dan zo goed in elkaar. Omdat vroeg of laat dat moment komt, dat Karma-Nemesis je zozeer verwond heeft, je om de oren heeft geslagen met van alles en nog wa
Meer lezen

BEET VAN BEWUSTZIJN

Afbeelding
Als er iets in jou is dat in de goede richting stroomt, schept het zijn eigen discipline zodra je wordt gebeten door het insect van bewustzijn. Die beet van bewustzijn, een Weten, ja dat is te vertrouwen, daaraan geef ik mijn vertrouwen, daar geef ik me aan over. Zo ontstaat er een innerlijk richtsnoer van waaruit je leven zich vorm geeft, tot uitdrukking komt. Je intuitie die je volgt, je Geweten, het Weten. En dit kan grote gevolgen hebben. Dat je stappen zet die voor andere vaak niet te begrijpen zijn, niet te vatten. Jezelf in het ongewisse storten, schepen achter je verbranden. En toch is t dan de enig juiste keuze, is t het enig juiste om te doen in dat moment wat de gevolgen ook zijn. Wat die gevolgen ook zijn, je blijft in harmonie. Als je dan vaker die keuzes gemaakt hebt dan kan dit vertrouwen rotsvast worden en kan niemand je hier meer uit halen. Dan ben je nog slechts trouw aan die intuitie aan dat Weten. En toch niet in een pantser, niet verstard, niet afgesloten. Juist to
Meer lezen